«Πες μου τί πίνεις να σου πω ποιος είσαι»
Απρόβλεπτοι, σουρεαλιστικοί, αυθόρμητοι, ειλικρινείς, ευφυείς, πνευματώδεις και φυσικά οινοπνευματώδεις οι «Οινοπνεύματος διάλογοι» της Άννας Σωτρίνη, (Ατρειδών Κύκλος)
Γράφει η Ελπίδα Πασαμιχάλη
Λόγια, κουβέντες, ατάκες που κολυμπούν στο βυθό της μπάρας, εκεί που έχουν βουλιάξει οι αναστολές και το αλκοόλ γίνεται άλλοτε νέκταρ κι άλλοτε βιτριόλι.
Απόσταγμα
Ήπιε
Στο πρώτο, όλα στη θέση τους.
Ήπιε.
Κι άκουσε το τέλος του κόσμου του. Ήπιε.
Κι αισθάνθηκε γυμνός. Ήπιε.
Και βρέθηκε γυμνός.
Την επαύριον, ντύθηκε τον καφέ.
Πίσω από αυτές τις κουβέντες, αυτούς του διαλόγους που αναδύονται για μια ανάσα και φτάνουν στ’ αυτιά μας, πριν να καταδυθούν και πάλι, μπορούμε να φανταστούμε μικρές ιστορίες, μικρές αμαρτίες, μεγάλες αυταπάτες, κρυφά όνειρα, μεγάλα ταξίδια.
Β52
«Βλέμματα στιλέτα.
Βλέμματα αγρίμια.
Βλέμματα κατοικίδια.
Μη βλέμματα.
-Σ’ έψαχνα…
-Με βρήκες.
-Ξέρεις για την απολύμανση.
-Την ποια;
-Έμαθα ότι εχθές εκτέθηκες ξανά.
Και σε υπερβολική μάλιστα δόση.
-Αυτή η δόση, γλυκέ μου, ήταν η χαριστική. Μου προκάλεσε μετάλλαξη.
Δες με, είμαι πια μια μεταλλαγμένη! -Αλήθεια; Επιτέλους! Σου φύτρωσαν όρχεις και τον έγραψες;
Βλέμματα στιλέτα, αγρίμια, κατοικίδια… Μη βλέμματα.»
Ανάμεσα στον 2ο, τον 3ο , τον 4ο ή τον πολλοστό γύρο της λησμονιάς, καραδοκεί η έκπληξη, ενώ τα λόγια μένουν για λίγο μετέωρα, τροφή για σκέψη.
Pink Lady
Κομψευόμενα κομψοί.
Χαλαροί και νυσταγμένοι.
Στο ρεύμα των καιρών.
Ο καιρός, αλλού νυχτερεύει.
–Όταν θα κάνουμε παιδιά, θα είναι σαφώς δυσλεκτικά.
–Πότε;
–Κάποια μέρα, όταν εμείς θα παντρευτούμε.
–Πώς είπατε;
–Θα παντρευτούμε, δεν θα παντρευτούμε;
–Οπωσδήποτε! Εσύ με άλλον κι εγώ με άλλη!
–Παρακαλώ;
Το κλίμα μιας εποχής.
Η εποχή, αλλού απαγκιάζει.
«Ένας τυχαίος λαθρακουστής υπήρξα»
«Πες μου τι πίνεις, να σου πω ποιος είσαι
Ξεκίνησε ως ένα παιχνίδι παρατήρησης, σε μπαρ, καφενεία, στέκια. Οι σημειώσεις μου έμειναν στο συρτάρι για πολύ καιρό. Ένας τυχαίος λαθρακουστής υπήρξα. Θαμώνας, ανάμεσα σε θαμώνες. Ένας «κλέφτης» ευφυών, αστείων, ευρηματικών, πραγματικών διαλόγων, μέσα στην προστατευτική ομπρέλα της αλκοόλης. Αργότερα, απενοχοποίησα τη σχέση μου με το αλκοόλ και «στήθηκα απέναντι» στην σουρεαλιστική του επήρεια.
Είμαστε ό,τι πίνουμε οι σύγχρονοι homo-sapiens; Πιθανόν. Ίσως. Μπορεί. Ενδέχεται. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ήμουν παρούσα σε ένα κομμάτι της μικροϊστορίας μας» γράφει στον πρόλογο του βιβλίου η Αννα Σωτρίνη.
Scotch on the rocks
Άδειο το κάθισμά του.
Νύχτες τώρα.
Ένιωσε τέτοιο πανικό θανάτου,
που αυτοκτόνησε….
Ένα πρωτότυπο και αναπάντεχο βιβλίο, μια έξυπνη ιδέα σε μια εποχή που όλα μοιάζουν να έχουν ειπωθεί και νοιώθουμε ότι τα έχουμε δει όλα, όπως και αν το εκλάβει κανείς, όμως το απρόβλεπτο υπάρχει δίπλα μας, αρκεί να το προσέξουμε και πάνω από όλα να το ακούσουμε.
Έξυπνη εικονογράφηση από τον Γιώργο Κωνσταντίνου με φαντασία και παιχνιδιάρικη διάθεση
Τέλος το ένα τρίτο του βιβλίου συμπληρώνεται με την ιστορία της σχέσης Ανθρώπου και Αλκοόλ, τις ιστορίες της δημιουργίας των κοκτέιλ, μαζί με τις πρωτότυπες συνταγές τους.
INFO
Οινοπνεύματος διάλογοι
Συγγραφέας: Άννα Σωτρίνη
Εικονογράφηση : Γιώργος Κωνσταντίνου
Ατρειδών Κύκλος 2022
Σελ. 80. Τιμή € 15,00
ΒΙΟ
Η Άννα Σωτρίνη γεννήθηκε στον Πειραιά το 1961. Είναι συγγραφέας, σκηνοθέτις θεάτρου και καθηγήτρια υποκριτικής και αυτοσχεδιασμού στην Δραματική Σχολή ΒΕΑΚΗ.
Έχουν εκδοθεί 10 βιβλία της με θεματικές όπως: Βιβλία για παιδιά, Πεζογραφία, Ποίηση.
Δείγμα της δουλειάς της στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Το 3% (2016), Μπλοκ Ιχνογραφίας (2016), Ημερολόγιο επιστροφής (2017), Μην πυροβολείς τα σπουργίτια (2020).
