Η ποίηση φέρνει στο φως τα μυστικά|
Η δεύτερη ποιητική συλλογή του Νίκου Ερηνάκη φέρει τον τίτλο
Ανάμεσα σε όσα πέφτει η σκιά (εκδόσεις Γαβριηλίδης) και είναι ένας μετεωρισμός από την ατομική ανθρώπινη φύση στη συλλογική ποιητική και το αντίστροφο.
Της Πωλίνας Γουρδέα
Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της συλλογής συναντάμε μια πρωτότυπη ποιητική γλώσσα που διαμορφώνει το δικό της ποιητικό σύμπαν, γεμάτο από προσωπικές σκέψεις και βιώματα.
Ίσως βρεις κάποιον που να έχει πάντα λέξεις για σένα/ Μα τότε δεν θα υπάρχει πια περιπέτεια στις φωτογραφίες σου (σελ. 29)
Το προσωπικό στοιχείο διαποτίζεται από μια ονειρική ταραχώδη ατμόσφαιρα και αποκτά συλλογική διάσταση, που οδηγεί μέσω ενός εξομολογητικού τόνου στην εμφάνιση των φόβων, των επιθυμιών, των αδυναμιών και τελικά, στο υπαρξιακό αδιέξοδο του ανθρώπινου υποκειμένου. Ο Ερηνάκης δημιουργεί μια τέχνη σε εξέλιξη, ενώ αυτό που βλέπουμε στις λέξεις του είναι η εικόνα ενός ανολοκλήρωτου ακόμα παζλ.
Μη μου ζητάς λέξεις/ Χρειάζομαι αντάλλαγμα σώμα ή ψυχή·/ Κυρίως σώμα (σελ. 34)
Η ποιητική συλλογή του Ερηνάκη είναι μια ποιητική σύνθεση, ένα μεγάλο ποίημα που αποτελείται από τέσσερις ενότητες. Είναι ποίηση σύγχρονη που σε βοηθά, όπως μας λέει ο ίδιος, να δουλεύεις τις κεραίες σου. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο αυτής της ποιητικής γλώσσας είναι ότι εξακολουθεί να θέτει την ποιητική δύναμη διαρκώς υπό αμφισβήτηση. Αποδεικνύει ότι η ποίηση πηγάζει ως επαναστατική πράξη από το εσωτερικό του δημιουργού της και καταλήγει πάλι σε αυτόν, αν αυτός δεν επαναπαυθεί και συνεχίσει την πορεία του.
Ξέρεις θα έρθουν μέρες που θα ξαπλώνεις ανέμελα/ Μέρες που ό,τι έχουμε να πούμε θα το λέμε στον ύπνο μας/ Με τον τρόπο των πουλιών (σελ. 35)
Ανάμεσα σε όσα πέφτει η σκιά ο τίτλος και το σχόλιο για εκείνα που δεν λέγονται και μένουν καλά κρυμμένα μέσα μας. Η ποίηση γίνεται η οδός και το φως για να έλθουν στην επιφάνεια. Το παιχνίδι του φωτός και της σκιάς είναι αυτό που καθορίζει όλα εκείνα τα μυστικά που επιθυμούν να γίνουν γνωστά, ώστε να επιτευχθεί η επικοινωνία με τον αναγνώστη. Ο Ερηνάκης στοχεύει σε ένα δραστήριο και ικανό αναγνωστικό κοινό που θα αποδεχτεί την προσωπική του κατάθεση και θα αναγνωρίσει το ιδιαίτερο ύφος που τον διακρίνει. Η επιτυχία του οφείλεται σε αυτό ακριβώς το στοιχείο, στην αναγνωρισιμότητα της ποιητικής του γλώσσας.
Για μια φορά θα υπερασπιστώ την ενηλικίωση/ Όλες τις μεταμορφώσεις της που υπομείναμε (σελ. 54)
Σημείωμα του Εκδότη
Ο άξονας είναι αμφίσημος, βρισκόμαστε είτε στο σκοτάδι είτε στη λεπτή λωρίδα ανάμεσα σε όσα πέφτει η σκιά, δηλαδή στο φως. Δεν τίθεται θέμα αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας, νίκης ή ήττας. αρκεί μόνο το πρόταγμα ενός πρωτόγνωρου ανοίγματος προς το μέλλον. Δεν είναι σίγουρο αν τις λέξεις του βιβλίου χαρακτηρίζει περισσότερο ένας επαναστατημένος έρωτας ή μία ερωτική επανάσταση. Όπως και να’χει, μάλλον θα πρόδιδαν τη δεύτερη για τον πρώτο.
Μέσα από τις τέσσερις ενότητες της ποιητικής αυτής σύνθεσης χαράσσεται μία πορεία από το συλλογικό στη διυποκειμενικότητα των ερωτικών εσύ κι εγώ, πίσω πάλι στο συλλογικό και τελικώς στο ανανεωμένο αλλά ακόμα μετέωρο συλλογικοποιημένο ατομικό. Μία πορεία από το μύθο στην πραγματικότητα και πάλι πίσω στο μύθο μέχρι τα δύο να γίνουν ένα. Μέχρι ο μύθος να νικήσει τους αριθμούς στην προσπάθεια του να ιδρύσει ένα νέο ιερό. Η φαντασία προτείνεται ως μετεξέλιξη του ορθολογισμού και του ενστίκτου. είναι το τελευταίο καταφύγιο και το κύριο προπύργιο, η αφετηρία από την οποία όλα θα αυτοφλεγούν δημιουργικά. Τα διλήμματα λοιπόν είναι παρατεταγμένα και οι λέξεις του βιβλίου επιλέγουν: ταραγμένη ομορφιά.
Η ποίηση διατηρεί το δικαίωμα να μετεωρίζεται, ο άνθρωπος όχι. Το “Ανάμεσα σε όσα πέφτει η σκιά” είναι η απόσταση μετεωρισμού από την ατομική ανθρώπινη φύση στη συλλογική ποιητική.
“Αν πρέπει να ταχτώ / Θα ταχτώ στη φαντασία // Εδώ που είμαι βρέχει / Κι εσύ είσαι πολύ όμορφη στη φωτογραφία // Φέρνεις την Κίνηση / Τη μανία του πανικού // Μα τον εξεγερμένο έρωτά μας / Απειλή η αγάπη ακόμα // Δεν ξέρουμε να λέμε σ’ αγαπώ / Χωρίς αλάτι στα χείλη // Θα ζήσουμε ανάμεσα σε δύο καθρέφτες // Τι έχει πάει τόσο λάθος μαζί σου / Για να μου αρέσεις τόσο πολύ // Θέλω να σε φιλήσω / Εκεί που ο θάνατος μοιάζει πιο εύκολος”
INFO
Ανάμεσα σε όσα πέφτει η σκιά
Νίκος Ερηνάκης
Ποιητική συλλογή
Εκδόσεις Γαβριηλίδης 2013
Σελ. 64, Τιμή € 8,52
BIO
Ο Νίκος Ερηνάκης (1988, Αθήνα) είναι υποψήφιος διδάκτωρ Φιλοσοφίας στο Λονδίνο έχοντας σπουδάσει οικονομικά (ΟΠΑ), φιλοσοφία και συγκριτική λογοτεχνία (Warwick) και φιλοσοφία των κοινωνικών επιστημών (LSE). Το 2009 εκδόθηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο “Σύντομα όλα θα καίγονται και θα φωτίζουν τα μάτια σου” (Ροές). Το 2011 εκδόθηκε σε μετάφρασή του μια επιλογή ποιημάτων του Γκέοργκ Τρακλ και σχετικών κειμένων του Μάρτιν Χάιντεγκερ με τίτλο “Σκοτεινή αγάπη μιας άγριας γενιάς” (Γαβριηλίδης). Το 2013 εκδόθηκε η δεύτερη ποιητική συλλογή του με τίτλο “Ανάμεσα σε όσα πέφτει η σκιά” (Γαβριηλίδης). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πέντε γλώσσες.
