PHILIP KERR (1956 – 2018):«Είναι η τελική ευχή μου. Να πεθάνω στο μέσον της συγγραφής ενός βιβλίου»

0
2283

Το τελευταίο -ακυκλοφόρητο- βιβλίο του αναφέρεται στην Αθήνα της Κατοχής/

Πέθανε σε ηλικία 62 ετών ο βραβευμένος συγγραφέας Philip Kerr, δημιουργός μιας από τις σημαντικότερες σειρές στον χώρο της σύγχρονης νουάρ αστυνομικής λογοτεχνίας, με ήρωα τον ντετέκτιβ Μπέρνι Γκούντερ.

Ο Philip Kerr γεννήθηκε στο Εδιμβούργο το 1956. Σπούδασε νομικά και συνεργάστηκε ως αρθρογράφος στις σελίδες των “Sunday Times”, της “Evening Standard” και του “New Statesman”. Ως συγγραφέας έγινε παγκόσμια γνωστός χάρη στη σειρά βιβλίων του με ήρωα τον ντετέκτιβ Μπέρνι Γκούντερ, που διαδραματίζονται κυρίως στη Γερμανία των χρόνων της ναζιστικής κυριαρχίας και του Β′ Παγκόσμιου Πολέμου. Μάλιστα το τελευταίο ακυκλοφόρητο βιβλίο του (θα κυκλοφορήσει στις 3 Απριλίου), με τίτλο Greeks bearing gifts διαδραματίζεται στην Αθήνα με τον γνωστό ήρωα να διερευνά μια υπόθεση που πηγαίνει πίσω στην ελληνική Κατοχή και στους διωγμούς των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.

Βιβλία της σειράς, που κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Κέδρος», είναι τόμος Η τριλογία του Βερολίνου (που περιλαμβάνει τα μυθιστορήματα «Οι Βιολέτες του Μάρτη», «Ο χλομός εγκληματίας» και «Γερμανικό ρέκβιεμ»), τα έργα «Μοιραία Πράγα», «’Ανθρωπος χωρίς ανάσα», «Φλόγα που σιγοκαίει», «Η γυναίκα από το Ζάγκρεμπ», «Αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται» και «Η άλλη πλευρά της σιωπής». Ο Φίλιπ Κερ έγραψε κι άλλα μυθιστόρημα για μεγάλους και παιδιά, κάποια από τα οποία κυκλοφορούν στα ελληνικά, όπως τα έργα «Γκριντάιρον», «Στην κορφή του κόσμου», «Το ψοφίμι», «Στα χνάρια του Ακενατόν», «Το μπλε τζίνι της Βαβυλώνας» και «Η βασιλική κόμπρα του Κατμαντού».

Το 1993 μπήκε στον κατάλογο του βρετανικού λογοτεχνικού περιοδικού Granta με τους καλύτερους νέους συγγραφείς της χώρας του και το 2009 το βιβλίο του «Αν οι νεκροί δεν ανασταίνονται» κέρδισε το μεγαλύτερο (από χρηματικής πλευράς) βραβείο αστυνομικής λογοτεχνίας του κόσμου, το «RBA International Prize for Crime Writing», αξίας 125.000 ευρώ. Το ίδιο βιβλίο κέρδισε το βρετανικό «Ellis Peters Historic Crime Award».

Είχε επισκεφτεί την Ελλάδα τον Μάιο και τον Οκτώβριο του 2016 ως προσκεκλημένος της 13ης Διεθνούς Έκθεσης βιβλίου και των εκδόσεων Κέδρος, αντίστοιχα. «Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετάμε τον Philip Kerr. Εκτός από έναν εμπνευσμένο συγγραφέα, όσοι είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε συναντήσαμε έναν πνευματώδη, ευγενή, γεμάτο σχέδια για το μέλλον άνθρωπο.  Καλό ταξίδι, Philipσημειώνουν στο μήνυμα τους οι εκδόσεις Κέδρος.

 Ο Philip Kerr ήταν παντρεμένος με την επίσης μυθιστοριογράφο Jane Thynne. Ζούσαν στο Γουίμπλεντον του Λονδίνου και είχαν τρία παιδιά.

info@bookbar.gr

ΠΗΓΗ: Huffington Post

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ PHILIP KERR   ΣΤΗΝ ATHENS VOICE

Για την απόφαση να σκιαγραφήσει το πορτρέτο ενός ντετέκτιβ βασισμένου στη ναζιστική Γερμανία και το ενδεχόμενο ένας τέτοιος χαρακτήρας να σαγηνεύσει τους αναγνώστες…

Δεν ξεκίνησα με την πρόθεση να γίνω συγγραφέας αστυνομικού. Είχα ξαναγράψει στο παρελθόν, αλλά δε με έβγαζε πουθενά. Ήθελα να δημοσιευτώ και επιθυμούσα να δημιουργήσω έργο το οποίο οι αναγνώστες θα επιθυμούσαν να διαβάσουν. Έχοντας κάνει μεταπτυχιακό στο γερμανικό δίκαιο και τη φιλοσοφία, έβρισκα ολοένα και πιο ενδιαφέρον το φαινόμενο του ναζισμού. Διαπιστώνοντας ότι δεν υπήρχαν μυθιστορήματα γύρω από το τι σήμαινε να είσαι ένας συνηθισμένος Γερμανός εκείνη την περίοδο, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να το επιχειρήσω.

Για τη Γερμανία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την κατοπινή πορεία της…

Η Γερμανία του ’33 ήταν ό,τι πιο ενδιαφέρον συνέβη στην Ευρώπη μετά την Μεταρρύθμιση του 16ου αιώνα. Ο Μαρτίνος Λούθηρος… άλλος ένας Γερμανός τον οποίο επιπλέον ο Χίτλερ θαύμαζε και του αφιέρωσε ολόκληρο κεφάλαιο στο «Mein Kampf», πιθανότατα λόγω του ακραίου αντισημιτισμού του. Πιστεύουμε ότι η περίοδος του πολέμου είναι πίσω μας, αλλά δεν είναι έτσι. Βιώνουμε ακόμη τις συνέπειες. Αναρωτηθείτε: θα δεχόταν η Άνγκελα Μέρκελ 800.000 πρόσφυγες εάν δεν είχε μεσολαβήσει η εξόντωση 6.0000.000 Εβραίων; Η Γερμανία επιχείρησε να κατακτήσει δύο φορές την Ευρώπη με στρατιωτικά μέσα και απέτυχε. Τελικά επικράτησε οικονομικά, έχοντας αποκτήσει ισχύ την οποία δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί το 1933. Είναι ο θησαυροφύλακας της Ευρώπης. Και, μαντέψτε: δεν τους αρέσει. Είναι μια θέση που τους κοστίζει και έχει αρνητικές παρενέργειες.

Μεγάλη Βρετανία, Ευρωπαϊκή Ένωση και Brexit…

Για άλλη μια φορά εναπόκειται στη Βρετανία να μετριάσει τη γερμανική επιρροή. Και πιστεύω ότι η θέση της Βρετανίας είναι στην Ευρώπη. Δεν θα ψηφίσω υπέρ του Brexit. Καθώς ατενίζουμε για άλλη μια φορά ένα κοσμοϊστορικό γεγονός, με κατακλυσμιαίες συνέπειες για τις ζωές μας, δεν μπορώ παρά να υπογραμμίσω το πόσο σημαντικό είναι το να κοιτάμε προς τα πίσω για να κατανοήσουμε το παρόν. Ιδιαίτερα οι πολιτικοί, οι οποίοι θα έπρεπε να μελετούν ενδελεχέστερα την ιστορία. Βρίσκω τραγικό το γεγονός ότι οι Μπους και Μπλερ ενεπλάκησαν στο Αφγανιστάν δίχως να αναλογιστούν το παρελθόν. Η Βρετανία έχει ξαναβρεθεί στο Αφγανιστάν, δύο φορές τον 19ο αιώνα. Σε κάθε περίπτωση γυρίσαμε πίσω με τα κεφάλια μας κυριολεκτικά στα χέρια. Το να αποκεφαλίζονται άνθρωποι στα μέρη αυτά δεν είναι κάτι καινούργιο. Η ιστορική γνώση θα έπρεπε να είναι προαπαιτούμενο εφόδιο στην πολιτική.

Για τις λογοτεχνικές επιρροές του, τον Τζον Λε Καρέ, τον Κάρολο Ντίκενς και τις προσδοκίες του για το μέλλον…

Ο Τζορτζ Σμάιλι είναι ανώτερος από κάθε δημιούργημά μου. Χωρίς μάλιστα να είναι καν ο καλύτερος χαρακτήρας του Τζον Λε Καρέ. Το καλύτερο έργο του Λε Καρέ είναι «Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο», ένα βιβλίο που συνοψίζει μισό αιώνα ιστορίας με τρόπο που κανένα άλλο μυθιστόρημα δεν έχει κατορθώσει. Μόνο ο Ντίκενς έχει περιγράψει εξίσου πειστικά την εποχή του. Ξεχάστε όλους τους νικητές του Booker μαγικούς ρεαλιστές σας –χωρίς να θέλω να κατονομάσω κάποιον συγκεκριμένα– ο συγγραφέας μέσω του οποίου θα κρίνεται το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα και θα δίνεται ως διδακτική ύλη στα σχολεία θα είναι ο Τζον Λε Καρέ. Δοκίμασε μια βόλτα στο Βερολίνο σήμερα. Θα δεις παιδιά να παίζουν στην πύλη του Βρανδεμβούργου, χωρίς να μπορείς να φανταστείς ότι κάποτε υπήρχε ένα τείχος εκεί, και πώς ήταν η αίσθηση του να βρίσκεσαι καταμεσής ενός τέτοιου ναρκοπεδίου. Ανεμίζοντας ξανά τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ας επισημάνω ότι έχει βοηθήσει να καταρρεύσουν αρκετές δικτατορίες, φασιστικές ή κομμουνιστικές. Τείνουμε να λησμονούμε ότι ζούμε σε έναν κόσμο ασφαλέστερο χάρη σε κάτι μεγαλύτερο από τα μεμονωμένα κράτη μας. Πολλές δημοκρατίες οφείλουν την ύπαρξή τους στην Ε.Ε. Όσο για τον Λε Καρέ, είναι 84, είμαι 60. Μακάρι να πετύχω να διατηρήσω ένα ανάλογο επίπεδο σε 24 χρόνια από σήμερα και να μην αποσυρθώ ποτέ. Είναι η τελική ευχή μου. Να πεθάνω στο μέσον της συγγραφής ενός βιβλίου.

Η Συνέντευξη του PHILIP KERR στην ATHENS VOICE

 

 

Σχετικά Links

Philip Kerr