ΠΟΕΒ και ΣΕΒΑ πετούν το γάντι στο ΕΚΕΒΙ!

1
909

Ανοιχτή επιστολή: «Ποια είναι η προσφορά του ΕΚΕΒΙ στο χώρο του βιβλίου;»

«Κρατικό απόστημα το ΕΚΕΒΙ» σύμφωνα με τους φορείς των εκδοτών

 Με το οξύ ερώτημα

«Ποια είναι η προσφορά του Ε.ΚΕ.ΒΙ. στο χώρο του βιβλίου;» οι δύο μεγάλοι φορείς των εκδοτών ΠΟΕΒ και ΣΕΒΑ παρεμβαίνουν στη δημόσια αντιπαράθεση που έχει ξεκινήσει με αφορμή την 9η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης και πετούν το γάντι στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, αμφισβητώντας με βαρείς χαρακτηρισμούς το σύνολο του έργου του καθώς και την αποτελεσματικότητα της Έκθεσης Θεσσαλονίκης , της οποίας το ΕΚΕΒΙ είναι διοργανωτής.

Στην ανοικτή επιστολή που δόθηκε στη δημοσιότητα οι δύο σημαντικοί φορείς του εκδοτικού χώρου ΠΟΕΒ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών Βιβλιοπωλών) και ΣΕΒΑ (Σύλλογος Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών) μεταξύ των άλλων χαρακτηρίζουν το ΕΚΕΒΙ «δυνάστη για τους Έλληνες εκδότες» και «κρατικό απόστημα»,  το κατηγορούν για πολλές παραλείψεις σε σχέση με το ρόλο του στο χώρο του βιβλίου (στατιστικές, μεταφράσεις, δημοτικές βιβλιοθήκες κλπ.), μιλούν για «αλαζονεία»,  επιλεκτικές συνεργασίες και σπατάλες, το κατονομάζουν ως «ένα κρατικό όργανο που μυστηριωδώς γιγαντώθηκε –σε μια περίοδο που επικρατεί τάση για αποκρατικοποίηση» και ούτε λίγο ούτε πολύ ζητούν από την επόμενη κυβέρνηση την κατάργησή του! «Ευχή του κλάδου είναι η κυβέρνηση που θα προκύψει τον Ιούνιο να καταργήσει ή έστω να περιορίσει το κρατικό αυτό απόστημα σε καθήκοντα που του αρμόζουν».

Πραγματικός καταπέλτης  όμως είναι η επιστολή των ΠΟΕΒ και ΣΕΒΑ και για την Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, για την οποία σημειώνει ότι έχει επιβαρύνει τον Έλληνα φορολογούμενο με «δεκάδες εκατομμύρια ευρώ» χωρίς κάποιο χειροπιαστό αποτέλεσμα, αφού όπως αναφέρει: «η φιλαναγνωσία δεν αυξήθηκε, οι εκδότες και οι βιβλιοπώλες δεν βοηθήθηκαν στο σύνολό τους, τα χρόνια προβλήματα του κλάδου δεν λύθηκαν».

Όπως αναφέρει ενδεικτικά:

«Με λίγα λόγια, το Ε.ΚΕ.ΒΙ., ένα κρατικό όργανο που μυστηριωδώς γιγαντώθηκε -σε μια περίοδο που επικρατεί τάση για αποκρατικοποίηση σε όλους ανεξαιρέτως τους χώρους- απορρόφησε τεράστια ποσά, τα οποία διαχειρίστηκε με περίσσεια σπατάλη κι έβγαλε εντελώς από το παιχνίδι της βελτίωσης και διάδοσης του βιβλίου τα θεσμικά όργανα του κλάδου. Τι μας άφησε κληρονομιά; Μία δήθεν Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, η οποία το μόνο που προσφέρει είναι λιανικές πωλήσεις στους συμμετέχοντες, απουσία, ή έστω, αναιμική και ανούσια παρουσία σε ελάχιστες εκθέσεις βιβλίου στο εξωτερικό (φέτος για πρώτη φορά κινδυνεύουμε να μην πάμε ούτε στην έκθεση της Φρανκφούρτης, ενώ πλέον απουσιάζουμε από εκθέσεις στις οποίες συμμετέχει όλη η υπόλοιπη Ευρώπη), μηδενική συνεισφορά στα πραγματικά προβλήματα του κλάδου (Φ.Π.Α., βιβλιοθήκες, πνευματικά δικαιώματα, κ.λπ.)».

 Το έναυσμα για την δριμύτατη αυτή αντιπαράθεση μεταξύ των φορέων του βιβλίου ΠΟΕΒ, ΣΕΒΑ και του ΕΚΕΒΙ δόθηκε με άρθρο του κ. Γιώργου Δαρδανού, εκδότη και επίτιμου προέδρου της ΠΟΕΒ, που είδε το φώς της δημοσιότητας στο «Βήμα» στις 31 Μαίου, λίγες μόλις μέρες μετά την ολοκλήρωση της 9ης  Διεθνούς Εκθέσεως Βιβλίου Θεσσαλονίκης και τίτλο «Αποκλείεται να χαράξουμε εθνική πολιτική για το βιβλίο;»  Ο κ. Δαρδανός στο άρθρο του μιλούσε για το μαρασμό που υπάρχει στην αγορά του βιβλίου και την αδυναμία μεγάλου αριθμού εκδοτών (Τουλάχιστον 80) και βιβλοπωλώννα συμμετάσχουν στην 9η ΔΕΒΘ λόγω οικονομικής δυσπραγίας και κατηγορούσε το ΕΚΕΒΙ και την διευθύντρια του κυρία Κατρίν Βελισσάρη προσωπικά, για αδιαφορία.

Την επομένη ημέρα 1η Ιουνίου ή διευθύντρια του ΕΚΕΒΙ κυρία Κατρίν Βελισσάρη απάντησε στο άρθρο του κ. Δαρδανού με δικό της άρθρο με τίτλο «Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου επιλέγει να μην καταθέσει τα όπλα», όπου διατύπωνε τη θέση του ΕΚΕΒΙ πως παρά τις «αρνητικές επιχειρηματικές συνθήκες και το αίσθημα ανασφάλειας» η 9η ΔΕΒΘ ΔΕΒΘ «έλκυσε χιλιάδες επισκέπτες, πραγματοποιήθηκαν υψηλού επιπέδου συζητήσεις με Ελληνες και ξένους έγκριτους συγγραφείς, το βιβλίο βρέθηκε στο επίκεντρο αποδεικνύοντας ότι έστω κι αν η οικονομική κατάσταση είναι κακή, το βιβλίο πρέπει να αντιστέκεται».

 Η δεινή οικονομική θέση και το αδιέξοδο στο οποία έχει περιέλθει μεγάλο μέρος του εκδοτικού κόσμου, λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, δεν είναι κάτι καινούργιο. Η δημιουργία ενός νέου εκδοτικού φορέα της ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ., η άρνηση 6 μεγάλων εκδοτών να συμμετάσχουν στην 9η ΔΕΒΘ, η κατακόρυφη πτώση των πωλήσεων, οι εκατοντάδες ανεξόφλητες ή ακάλυπτες επιταγές, ο κίνδυνος λουκέτου ακόμη για μεγάλες εκδοτικές επιχειρήσεις, αποτελούν γεγονότα αδιαμφισβήτητα, που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και καιρό και για τα οποία συστηματικά σας έχουμε ενημερώσει από το Book Bar. Το βέβαιο είναι όμως πως η ανοικτή επιστολή αυτή των ΠΟΕΒ και ΣΕΒΑ, θέτει την εδώ και καιρό σοβούσα κρίση μεταξύ των εκδοτών και του ΕΚΕΒΙ σε κατάσταση ρήξης.

 info@bookbar.gr

 

 ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΟΕΒ και ΣΕΒΑ

 Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εκδοτών Βιβλιοπωλών (Π.Ο.Ε.Β.) και ο Σύλλογος Εκδοτών Βιβλίου Αθηνών (Σ.Ε.Β.Α.), μετά τα όσα συνέβησαν πριν και μετά την πραγματοποίηση της 9ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, το άρθρο του συναδέλφου Γιώργου Δαρδανού για το  Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και την απάντηση της διευθύντριάς του κας Κατρίν Βελισσάρη σε αυτό, θεωρούν ότι θα πρέπει να πάρουν θέση και να εκθέσουν την άποψή τους για το έργο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.

«Ποια είναι η προσφορά του Ε.ΚΕ.ΒΙ. στο χώρο του βιβλίου;»

Το Ε.ΚΕ.ΒΙ. κοντεύει να συμπληρώσει 20 χρόνια ζωής. Όταν δημιουργήθηκε μεταξύ των εκδοτών επικρατούσαν δύο τάσεις· οι πιο καλοπροαίρετοι, οι αισιόδοξοι, θεωρούσαν ότι θα αποτελέσει ένα στήριγμα, μια επιπλέον βοήθεια στο έργο τους. Οι πιο απαισιόδοξοι, ίσως και ρεαλιστές, θεωρούσαν ότι δημιουργήθηκε κάτι που δε θα προσέφερε κάτι ουσιαστικό στον εκδοτικό κλάδο –αρκετοί, μάλιστα, έλεγαν ότι αρκεί να μην μας ενοχλήσει το Ε.ΚΕ.ΒΙ. και θα είμαστε ικανοποιημένοι.

 Η αλήθεια είναι ότι τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του δεν μας ενόχλησε, ίσα ίσα, πήρε και κάποιες πρωτοβουλίες ωφέλιμες για τον κλάδο –αν και όχι τυχαία, αφού η τότε διευθύντριά του προερχόταν από τον χώρο του βιβλίου.

 Σταδιακά το Ε.ΚΕ.ΒΙ. εξελίχθηκε σε δυνάστη για τους έλληνες εκδότες. Στην πραγματικότητα, δεν ασχολήθηκε με τομείς που θα βοηθούσαν τον κλάδο, όπως:

α) αξιόπιστες στατιστικές και δεδομένα γύρω από την εκδοτική παραγωγή -έχουμε να δούμε τέτοιες από τον καιρό του ΙΧΝΕΥΤΗ,

β) δημιουργία αξιόλογων μεταφραστών από και προς την ελληνική γλώσσα.

γ) δημιουργία νέων και ενίσχυση παλαιών σχολικών, πανεπιστημιακών και δημοτικών βιβλιοθηκών,

δ) στενή συνεργασία με τους θεσμικούς φορείς του κλάδου και τις δράσεις αυτών (π.χ. εκθέσεις βιβλίου).

 Αντιθέτως, αντλώντας ασύλληπτα ποσά από το κράτος, επέλεξε να επικεντρωθεί μόνο στη δημιουργία της «Διεθνούς» Έκθεσης Θεσσαλονίκης. Αν δημοσιευθούν τα ποσά που έχει φορτωθεί ο Έλληνας φορολογούμενος τα τελευταία (9) εννέα χρόνια για την έκθεση αυτή, θα καταλάβουν τι εννοούμε. Δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να έρθουν οι εκπρόσωποι των τιμώμενων χωρών ή για να πάμε εμείς ως τιμώμενη χώρα στο εξωτερικό, -πάντα με έξοδα δικά μας. Το τραγικό είναι ότι όλες αυτές οι σπατάλες δεν είχαν κάποιο χειροπιαστό, ουσιαστικό αποτέλεσμα· η φιλαναγνωσία δεν αυξήθηκε, οι εκδότες και οι βιβλιοπώλες δεν βοηθήθηκαν στο σύνολό τους, τα χρόνια προβλήματα του κλάδου δεν λύθηκαν.

 Με λίγα λόγια, το Ε.ΚΕ.ΒΙ., ένα κρατικό όργανο που μυστηριωδώς γιγαντώθηκε -σε μια περίοδο που επικρατεί τάση για αποκρατικοποίηση σε όλους ανεξαιρέτως τους χώρους- απορρόφησε τεράστια ποσά, τα οποία διαχειρίστηκε με περίσσεια σπατάλη κι έβγαλε εντελώς από το παιχνίδι της βελτίωσης και διάδοσης του βιβλίου τα θεσμικά όργανα του κλάδου. Τι μας άφησε κληρονομιά; Μία δήθεν Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, η οποία το μόνο που προσφέρει είναι λιανικές πωλήσεις στους συμμετέχοντες, απουσία, ή έστω, αναιμική και ανούσια παρουσία σε ελάχιστες εκθέσεις βιβλίου στο εξωτερικό (φέτος για πρώτη φορά κινδυνεύουμε να μην πάμε ούτε στην έκθεση της Φρανκφούρτης, ενώ πλέον απουσιάζουμε από εκθέσεις στις οποίες συμμετέχει όλη η υπόλοιπη Ευρώπη), μηδενική συνεισφορά στα πραγματικά προβλήματα του κλάδου (Φ.Π.Α., βιβλιοθήκες, πνευματικά δικαιώματα, κ.λπ.).

 Η κυριαρχία του κράτους –μέσω του Ε.ΚΕ.ΒΙ.– στο χώρο του βιβλίου έφερε, φυσικά, και αλαζονεία, η οποία εκφράστηκε θαυμάσια από την διευθύντρια του όταν αυτή ρωτήθηκε για την απουσία παραδοσιακών ελλήνων εκδοτών από την Δ.Ε.Θ. Η αλαζονεία προστίθεται στις άλλες αρετές του Ε.ΚΕ.ΒΙ., όπως είναι η πλήρης αδιαφάνεια (ενδιαφέρον θα ήταν να δούμε τον ισολογισμό του από το 2000 ως σήμερα), η επιλεκτική συνεργασία με μεγάλη αλυσίδα βιβλιοπωλείων τα τελευταία χρόνια, σε βάρος εκατοντάδων βιβλιοπωλείων που συνεχίζουν να στηρίζουν το βιβλίο με σκληρούς αγώνες.

 Βρισκόμαστε, γενικά, ως έθνος σε μια πολύ δύσκολη καμπή· συγκεκριμένα, ο εκδοτικός κλάδος βρίσκεται αυτή τη στιγμή αντιμέτωπος με τα μεγαλύτερα προβλήματα που είχε ποτέ. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να ασχολούμαστε και να διαφωνούμε για έναν κρατικό φορέα που στόχος του είναι να προβληθεί προκλητικά μέσα από τη δική μας εκδοτική παραγωγή στην οποία δεν έχει συμβάλλει. Ευχή του κλάδου είναι η κυβέρνηση που θα προκύψει τον Ιούνιο να καταργήσει ή έστω να περιορίσει το κρατικό αυτό απόστημα σε καθήκοντα που του αρμόζουν.

 Υ.Γ.1 Η μόνη θετική ενέργεια του Ε.ΚΕ.ΒΙ. είναι ότι αντέγραψε την ιδέα του Σ.Ε.Β.Α. για προσφορά βιβλίων από το κοινό της έκθεσης προς φορείς που τα έχουν ανάγκη (σχολεία, βιβλιοθήκες, κ.λπ.). Παρότι αυτή η ενέργεια είναι αντιγραφή της πρωτοβουλίας του ΣΕΒΑ (η οποία ξεκίνησε το Μάιο του 2011 και θα συνεχιστεί και στις μελλοντικές Γιορτές Βιβλίου), είναι ευπρόσδεκτη διότι κινείται στη σωστή κατεύθυνση.

 Υ.Γ.2 Για να προλάβουμε αστείες δικαιολογίες, όπως «τα λεφτά αυτά προέρχονται από προγράμματα ΕΣΠΑ και όχι από τον ελληνικό λαό» –γεγονός, που ακόμη κι αν ισχύει, αφορά, ωστόσο, ένα μικρό ποσοστό των χρημάτων– απαντούμε ότι υπάρχουν αρκετοί νοήμονες άνθρωποι στο χώρο του βιβλίου που αντιλαμβάνονται τι θα μπορούσαμε να είχαμε πετύχει αν αυτός ο πακτωλός κονδυλίων είχε χρησιμοποιηθεί με σύνεση και για το συνολικό καλό του κλάδου.

 

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Π.Ο.Ε.Β.

 Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σ.Ε.Β.Α.

 Σχετικά Θέματα