Ταξίδι εποχής στους θαλασσινούς δρόμους του Αιγαίου |
Και πάνω που σκέπτεσαι μελαγχολώντας, πως έφτασε καλοκαίρι,
για διάβασμα-απόλαυση στις διακοπές και πως η κρίση δεν άφησε ανεπηρέαστο ούτε το καλό ελληνικό μυθιστόρημα, πέφτει στα χέρια σου το βιβλίο του Νίκου Γούλια.
Τον χαρακτήρισαν «Κωνσταντίνο Βολανάκη της λογοτεχνίας μας», αφού ως καταξιωμένος και πολυβραβευμένος αρχιτέκτονας και ζωγράφος (έχει τιμηθεί με 25 πανελλήνια αρχιτεκτονικά βραβεία, ενώ το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και πολλά δημόσια κτήρια φέρουν την υπογραφή του) αποφάσισε να γράψει, αποδεικνύοντας απαράμιλλη δεξιοτεχνία στην αφήγηση.
Της Σέσσυς Σαμόλη
Με πένα χαρισματική και κείμενο μαγεία, το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο “Στα χρόνια της ομίχλης, Ιάσμη” (Εκδόσεις Ψυχογιός) μας ταξιδεύει στο πρώτο μισό του ταραγμένου 19ου αιώνα, στα χρόνια της ομίχλης, περιγράφοντας τους θαλασσινούς δρόμους του Αιγαίου και των Κυκλάδων, από τη Χίο ως την κοσμοπολίτισσα Ερμούπολη της Σύρου και μέχρι τη μυστηριακή Σμύρνη με τα χρώματα κι αρώματα της Ανατολής.
Ο συγγραφέας, μέσα από εξαντλητική ιστορική έρευνα, προσωπική αναζήτηση σε αρχεία, αλλά και ήθη και έθιμα, χρησιμοποιώντας εντέχνως και χωρίς να κουράζει τη Χιώτικη ντοπιολαλιά καθώς και πλούσιο ναυτικό λεξιλόγιο, περιγράφει τη σφαγή της Χίου το 1822, απ’ όπου ξεκινά η ιστορία, όπου σε χρόνους δύσκολους η οικογένεια του Ισίδωρου καταφεύγει στη Σύρο, καταφέρνει να επιβιώσει κι αργότερα, να γυρίσει πίσω στον τόπο της, να βρει ό,τι έχει απομείνει όρθιο, για να ξεκινήσει και πάλι απ’ την αρχή.
Χρόνια μετά, στη Σύρο ο Νικόλας, ανιψιός του Ισίδωρου, θα γνωρίσει την αγάπη στο πρόσωπο της Ιάσμης και οι δυο νέοι θα ζήσουν τον απόλυτο έρωτα, ενάντια στη μοίρα που παραφυλά σκληρή κι αμείλικτη.
Χαρακτηριστικό της ποιητικής γραφής ένα απόσπασμα, όπου ο πρωταγωνιστής Νικόλας : «Στα ογδόντα δύο πια δε γύρευε πολλά μήτε και ήθελε πολλές κουβέντες. Τους λογαριασμούς του με τον κόσμο τούτο τους είχε κλεισμένους, τις αποφάσεις του τις είχε από παλιά παρμένες, τις επιλογές του, από χρόνια καμωμένες. Καλές ή κακές, αυτές ήταν. Μ’ αυτές πορεύτηκε, μ’ αυτές έζησε. Το τεφτέρι του το ’χε πυκνογραμμένο μέχρι και την τελευταία σελίδα. Τίγκα πια οι σελίδες , μήτε γραμμή δε χωρούσε για να μπει, μήτε υποσημείωση. Το ‘κλεισε για πάντα, το ‘χωσε βαθιά στα συρτάρια του μυαλού του και το άφησε εκεί ξεχασμένο. …
..
…Ούτε και που θυμόταν πια, απ’ όλα όσα έκανε ποια ήταν που τα θελε και ποια της μοίρας γραφτό ήταν να γεννούν. Για τίποτα δεν ήταν βέβαιος, εκτός από ένα πράμα: την πέτρα που είχε μέσα του, ατόφια την είχε βαστηγμένη¨ δεν είχε αφήσει μήτε τους ανέμους των καιρών, μήτε και των ανθρώπων τη σμύριδα με την τριβή να του την στρογγυλέψουν, να γίνει κι αυτή όμοια με τα λειασμένα βότσαλα του γυαλού, να περπατούν απάνω τους ο ένας και ο άλλος. Την κράτησε άγρια, κοφτερή και αιχμηρή, κι ας πλήγωνε κι αυτόν τον ίδιο». ..
Το φινάλε της ιστορίας κρύβει έκπληξη, ωστόσο η φράση «τέλος του πρώτου βιβλίου» μας ανοίγει την όρεξη και το ευχόμαστε, για συνέχεια…
BIO
Ο ΝΙΚΟΣ ΓΟΥΛΙΑΣ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Το 1980 αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Έργα του, ιδιωτικά και δημόσια, μικρά και μεγάλα, βρίσκονται υλοποιημένα σε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο.
Έχει τιμηθεί με είκοσι πέντε μέχρι σήμερα Πανελλήνια Αρχιτεκτονικά Βραβεία και Διακρίσεις, ενώ έργα του έχουν δημοσιευτεί σε αρχιτεκτονικά περιοδικά και βιβλία.
Το βιβλίο ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΟΜΙΧΛΗΣ – ΙΑΣΜΗ είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.
INFO
Στα χρόνια της ομίχλης, Ιάσμη
Νίκος Γούλιας
Εκδόσεις Ψυχογιός 2012
Σελ. 520, Τιμή € 16,92
