Ζητούνται …παραμυθάδες !

Καλησπέρα σας!

Οι συμμετοχές έχουν ολοκληρωθεί και μέχρι τις 10/3 θα έχει γίνει η επιλογή των 10 πρώτων συνεργατών. Θα ενημερωθείτε όλοι γραπτώς. Λάβαμε πολλά και ωραία παραμύθια κάτι που μας ενθουσίασε, αλλά έκανε την επιλογή ακόμα πιο δύσκολη!

Αναφορικά με τα πνευματικά δικαιώματα που αναφερθήκατε, όλοι μας οι συνεργάτες θα υπογράψουν σχετικό συμφωνητικό που θα ορίζει την αμοιβή, τα θέματα γύρω από τα πνευματικά δικαιώματα καθώς και οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με την μεταξύ μας συνεργασία.

Καλή επιτυχία σε όλους!

Καλησπέρα σας!!
Θέλω κι εγώ να σας στείλω το παραμύθι μου αλλά αναρωτιέμαι κι εγώ για την εξασφάλιση των πνευματικών δικαιωμάτων.
Καλό θα ήταν να ενημερωθούμε για αυτό.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Καλεμάκη Κατερίνα.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ομάδα του Book Bar , μέσω της οποίας έμαθα για αυτήν την ιδέα και εύχομαι όλοι όσοι προσπαθήσουν για αυτό – επιλεχθούν ή δεν επιλεχθούν – τουλάχιστον να περάσουν όμορφα παίζοντας με την φαντασία τους και μοιράζοντάς την και με άλλους ανθρώπους.
Καλή επιτυχία σε όλους!

Υπάρχει τρόπος να ενημερωθούμε για την απάντηση ,να μην ρωτάει ο καθένας μας το ίδιο πράγμα;

ΤΟ ΔΑΣΟΣ
είχε έρθει η ώρα , η καταστροφή του δάσους θα επερχόταν τελικά εκείνο το μοιραίο πρωινό . Τα τρία μεγάλα ποτάμια θα ένωναν τις δυνάμεις τους και θα έπνιγαν ότι έβρισκαν στο πέρας τους .
Η προφητεία είχε γίνει χίλια χρόνια πριν όταν ο μάγος Τζαν είχε δει τα σημάδια της καταστροφής στην μεγάλη γυάλινη σφαίρα του . Το τεράστιο μπλε κύμα έπεφτε με τόση δύναμη επάνω στο καστανό χώμα που μπερδευέ τις ομορφιές τους και τα μετέτρεπε σε ένα βαθύ άσχημο βούρκο .
Την ημέρα που το ρολόι θα δείξει 3 ακριβώς το μεσημέρι οι τρεις μεγάλοι ποταμοί θα πνίξουν τον κόσμο του δάσους . Μόνο η δύναμη της πραγματικής φιλίας θα μπορέσει να σώσει τον κόσμο είπε με τρεμάμενη φωνή . Από τότε οι αρχηγοί του δάσους το μεγάλο πόλεμο . Οι κάστορες φρόντιζαν τα προετοιμάζοντας τις όχθες των πόταμων , Τα πουλιά έλεγχαν την στάθμη των νερών και τα μικρά μυρμήγκια έτρεχαν στις ρίζες των λουλουδιών να ελέγξουν την υγρασία .
Όλα τα ζώα είχαν μάθει να ζουν με αυτό το φόβο . Η αυτοπροστασία είχε γίνει η καθημερινότητα τους .
Όλοι περίμεναν εκείνη την φοβερή ημέρα όπου ο ΝΙΑΡΙΣ Ο ΠΑΤΡΟΒ ΚΑΙ Η ΜΕΝΤΡΑ οι τρεις ποταμοί θα συγκαίονταν στην κάρδια του δάσους και θα κατάπιναν τα πάντα στην πορεία τους . Ο πόλεμος τους κρατούσε χρόνια . Κάθε χειμώνα φούσκωναν κα ξεφούσκωναν για να τρομάξουν το ένα το άλλο .
Εκείνο το βράδυ Παρασκευής τα παράθυρα της ξύλινης καλύβας έτριζαν ανελέητα . Στο εσωτερικό του σπιτιού τίποτα δεν ενέδιδε τι θα επακολουθούσε . Μια γυαλιστερή κόκκινη καραμέλα λαμπύριζε τη ζελατίνα της στιφών λάμψη από τις φλόγες του τζακιού .
αχ … α αναφώνησε α γιατί δεν έχω και εγώ μια φίλη να παίξω μαζί της ?’’
Τα κούτσουρων κουνηθήκαν και μια φλόγα έβγαλε το δικό της πόθο . α Καίγω μονή μου είμαι γλυκιά καραμέλιασα … έλα να παίξουμε α
Της φώναξε .
μην πας α την μάλωσε το τσαγερό που στεκόταν σαν φρουρός στον μπουφέ του σαλονιού
υπόσχομαι να σε προσέχω είπε θυμωμένη η φλόγα που τρεμόπαιξε από το θυμό της .
Η γλυκιά κατακόκκινη καραμέλα στην αρχή φοβήθηκε αλλά μετά θυμήθηκε πως η μαμά της η ζάχαρη την γέννησε σε μια μεγάλη κατσαρόλα πάνω από καυτή φωτιά .
Θα πάω τσαγερού μου .Δεν θυμάσαι πως και να λιώσω θα ξαναγίνω όπως πριν όταν παγωσω?΄΄
Έδωσε λιπών ένα μεγάλο σάλτο και πήδηξε στην πέτρα του τζακιού . Η λαμπερή φλόγα χάρηκε τόσο πολύ που έτρεξε αμέσως διπλά στην καινούργια της φίλη .έπαιζαν ευτυχισμενες για ωρα .χορεψαν ολους τυις χορους μ΄΄εχρι που ο δυνατος κεραυνος που χτυπησε το ταβανι στις τρεις το πρωι της ταρακουνησε . Αγκαλιαστήκαν λοιπόν ταΐσου σφιχτά από το φόβο τους που έγιναν ένα . Τα ο τσαγερό πάγωσε όταν είδε την καραμέλιασα να μετατρέπετε σε έναν κόκκινο χυλό . Όμως ήταν ήδη αργά . Τα δάκρυα του έγιναν ένα με τις στάλες τις βροχής που έπεφταν από την τρύπα που άνοιξε ο κεραυνός στην σκέπη . Εκείνη τη στιγμή μια λεπτή παγωμένη στάλισα έπεσε επάνω στον στην λιωμένη καραμέλιασα και τότε κάτι μαγικό συνέβη . Η καραμέλα , η φλόγα και η στάλισα έγιναν ένα και μια κάρδια άρχισε να κτυπάει στο κέντρο τους . Το καλό τσαγερό κοιτούσε με τα μάτια γουρλωμένα από την έκπληξη αλλά πριν προλάβει να χαρεί ένα μεγάλο τρέμουλο τον κατατρόμαξε .
΄΄Σεισμοςσσσσσσσς΄΄ φώναξαν τα πιάτα από την κουζίνα που χτυπιόντουσαν μεταξύ τους …. Και ξαφνικά η μικρή κόκκινη ζαχαρένια παστά έπεσε από το τσάκα και άρχισε γλίστρησε έξω από το τζάκι στο παγωμένο δάσος . Τα πλια είχαν κρυφτεί και τα ζώα είχαν αγκαλιαστεί από την τρομάρα τους . Τα τρία ποτάμια βρεχόταν δυνατά μα πιο πολύ από λα η Μάντρα πάφλαζε τα νερά της με δύναμη τρομάζοντας τα πλάσματα που ήταν τριγύρω . Η μικρή ζαχαροπλάστη κουτρουβαλούσε αλαφιασμένη χωρίς να ξέει τι συμβαίνει και πίσω της ο κύριος τσαγέρας προσπαθούσε να την φτάσει και να την σώσει . Μάταια όμως γιατί κάποια στιγμή έπεσε με δύναμη στη μάντρα η όποια την παρέσυρε στο βυθό της .
Ο κύριος τσαγέρας δεν ήξερε τι να κάνει όταν ξαφνικά είδε μια πράσινη βάρκα από αυγά βατράχου . Καβάλησε γρήγορα την πράσινη μάζα και άρχισε να τρέχει στο ρεύμα του πόταμου . Κι τότε ξαφνικά είχε έρθει η ώρα .Τ τρία ποτάμια συναντήθηκαν και ο πόλεμο μεταξύ τους ήταν αβυσσαλέος … τεραστία κόμματα ξεπεταχτήκαν και πάλευαν το ένα με το άλλο .Η στάθμη του νερού απειλούσε τα φράγματα και τα ζώα άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητα …. Κάθε ένα από αυτά Επερνέ στην πλάτη του και ένα από τα λουλούδια που δεν μπορούσαν να τρέξουν .
Η Μάντρα ήταν αποφασισμένη να νικήσει τους δυο αιωνίους αντίπαλους της όταν ξαφνικά άκουσε μια φωνή να φωνάζει .
΄΄ΖΑΧΑΡΟΥΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ΄΄ φώναζε ο κάλος τσαγέρας α περίμενε έρχομαι να σε σώσω
Η θυμωμένη μάντρα γύρισε το πρόσωπο της που έμοιαζε με ένα μεγάλο ανακοντα από νερό και κοίταξε απειλητικά τον .
ποιος είσαι εσύ που μπλέκεσαι στα πόδια μου ? α του είπε θυμωμένη .
α Είμαι ο κύριος τσαγέρας και σε παρακαλώ να μου δώσεις τη φίλη μου τη Ζαχαρούλα πίσω .α
πως τολμάς να με ενοχλείς μικρό σκουριασμένο σίδερο ? βράχυνε ..
Α
άσε την φίλη μου να φύγει αλλιώς αλλοίμονο σου της είπε α
και τι θα κάνεις τον ρώτησε γελώντας …
α θα ανοίξω το στόμα μου και θα σε καταπιώ ολόκληρη α της είπε κουνώντας δυνατά το καπάκι του …
Τότε η Μάντρα έριξε μια μάτια γύρω της και είδε τα ζώα να τρέχουν να σώσουν τους φίλους τους τα λουλούδια και ένα τσαγερό να προσπαθήσει να σώσει την φίλη του την καραμέλα .
Η μανία της κόπασε για λίγο και το μουγκρητό της σώπασε . Μα πως μπορούσε να δημιουργήσει όλο αυτό το κακό γύρω της . Πως θα μπορούσε να σκοτώσει όλους αυτούς τους φίλους απλά επειδή αυτή δεν είχε ποτέ δικούς της .
Τότε γύρισε μετανιωμένη στον κύριο τσαγερό και του ζήτησε συγγνώμη . Τον πηρέ στο λαιμό της και τον μετέφερε μέχρι την φίλη του τη Ζαχαρούλα που βρισκόταν πολλά μετρά μακριά .Η θαλασσοταραχή έπεσε και ο κύριος τσαγέρας πηρέ την αγαπημένη του και την έβαλε στο κέντρο του καπακιού του , Λαμπύριζε εκεί πάνω σαν την βασιλίδα του καρναβαλιού με τις κόκκινες δροσερές ανταύγειες της .
α Αγαπώ πολύ τσαγερού μου .. του είπε τρομαγμένη … τι θα έκανα μακριά σου …. α
Τα τρία ποτάμια χαμήλωσαν τα κεφάλια και ζήτησαν συγγνώμη από τα ζώα του δάσους και τους υποσχεθήκαν ότι δεν θα γινόντουσαν ποτέ ξανά τόσο εγωιστές . Γιότ τελικά η μεγαλύτερη δύναμη είναι η φιλιά και όχι η επιβολή ……………………..
Και ήσαν αυτοί καλά και εμείς καλυτέρα ……
Με εκτίμηση Βλαχου Παναγιωτα καθηγητρια αγγλικων 6987411118