Κείμενα …Μοριακής Λογοτεχνίας!

0
1737

40 λογοτέχνες εμπνέονται από την Κυτταρική Βιολογία

 Μαρίνα Καραγάτση, Γιάννης Ξανθούλης, Τεύκρος Μιχαηλίδης, Σου Παπαδάκου, Αλκυόνη Παπαδάκη, Ευγένιος Τριβιζάς, Χ.Α. Χωμενίδης

Η ομορφιά θα σώσει άραγε τον κόσμο;

Ο Ντοστογιέφσκι το έθεσε ως αξίωμα. Εμείς, μπορούμε απλώς ν’ αναρωτιόμαστε. Και να ελπίζουμε ότι θα συμβεί.

 Της Μίνας Μαρούγκα

 Σε ένα κόσμο που θυμίζει καζάνι που βράζει, η ομορφιά καθίσταται πάντως ανάγκη. Η αληθινή ομορφιά. Αυτή που αφτιασίδωτη, χωρίς ψιμύθια περιφέρει τα κάλλη της, θλίβοντας όσους εκ των προτέρων γνωρίζουν ότι ο κόπος για να της μοιάσουν είναι περιττός.

Οι εικόνες που ακολουθούν μιλούν εύγλωττα για αυτού του είδους το ωραίο. Περιλαμβάνουν την πορεία της ανθρώπινης ύπαρξης στην πραγματική της διάσταση: γυμνή, αποσπασμένη από περιττές φιοριτούρες.

Και ομορφιά σημαίνει αρμονία, ισορροπία. Κι όταν υπάρχει ισορροπία η ύπαρξη, διαιρεμένη σε κύτταρα ή στη συμπαγή της μορφή -μικρή σημασία έχει- μπορεί έστω και για λίγο να φλερτάρει με το δημιουργό της.

Οι επιστήμονες που ασχολούνται συστηματικά με τη μοριακή βιολογία εξηγούν ότι οι εφαρμογές των πειραμάτων που προκύπτουν από την παρατήρηση στο μικροσκόπιο αποτελούν συχνά την απάντηση στην αντιμετώπιση ασθενειών όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και οι νευροεκφυλιστικές παθήσεις του νευρικού συστήματος.

Εμείς, μένουμε απλώς εκστατικοί μπροστά στην πολυπλοκότητα και το θαύμα της ζωής.

Γι’ αυτό και τούτη η απόπειρα μεταλαμπάδευσης πολύπλοκων επιστημονικών πεδίων στο ευρύ κοινό. Γι’ αυτό και δύο διαφορετικοί κόσμοι καταφέρνουν να συναντηθούν στις σελίδες που ακολουθούν.

Επειδή κάτι  στ’ αλήθεια όμορφο και μπορεί και πρέπει να ανήκει σε όλους. Πολύ περισσότερο όταν αυτό αφορά στη βελτίωση των συνθηκών της ζωής του, όταν δίνει υπόσχεση για πιο αισιόδοξο αύριο. 

Η φύση έχει τους δικούς της κανόνες, τα δικά της χρώματα, τους δικούς της σχηματισμούς. Αρκεί κανείς να σταθεί για να τους ρίξει …τη δική του ματιά.

Τα κύτταρα, «εξημερωμένα» πια όταν κανείς τα παρατηρεί, βοηθούν να δώσουμε εξηγήσεις σε πλήθος ερωτημάτων που μας βασανίζουν. Δεν τα λύνουν ίσως. Κάνουν όμως τη διαδρομή πιο προσβάσιμη.

Και τότε η ψυχή μαλακώνει, ισορροπεί, αποκτά αρμονία. Εξημερώνεται. Γίνεται δηλαδή πιο όμορφη.

* H Μίνα Μαρούγκα είναι δημοσιογράφος

Λογοτεχνικά κύτταρα σε λεύκωμα 

Επιστήμων και καλλιτέχνιδα η μοριακή βιολόγος και φωτογράφος Μίνα Γκούτη, εστιάζει με το φωτογραφικό της φακό στα κύτταρα της ύπαρξης, όχι μόνο για να τα μελετήσει αλλά και για να τα αποτυπώσει. Αποκαλύπτοντας στο ευρύτερο κοινό έναν θαυμαστό μικρόκοσμο, ορατό μόνο με τους μεγεθυντικούς φακούς του μικροσκοπίου. Ένα άλλο σύμπαν απίστευτης γοητείας, μυστηρίου και ομορφιάς.

40 λογοτέχνες εμπνέονται από το κύτταρο της ζωής και δωρίζουν στις φωτογραφίες  του μικρά  κύτταρα λόγου. Λογοτεχνικά κύτταρα!  Τα βλαστοκύτταρα και τα κύτταρα του νευρικού συστήματος, στα οποία οι επιστήμονες επενδύουν προσδοκίες για επαναστατικές θεραπείες ασθενειών, γίνονται αφετηρία ενός διαλόγου ανάμεσα στην επιστήμη και την λογοτεχνία. Τα κείμενα συνοδεύουν τις φωτογραφίες στο λεύκωμα  «Μεταμορφώσεις,: Ματιές στο κύτταρο της ύπαρξης».

Το Book Bar σας παρουσιάζει ένα μικρό δείγμα

 

Τροπικά νησιά στο πέλαγος των μικρών απείρων, κατάφυτα με τα αγριολούλουδα μιας αέναης άνοιξης.

Ευγένιος Τριβιζάς, Συγγραφέας, Εγκληματολόγος

 

 

 

 

 

Ένα παλιό καλοκαιρινό φόρεμα, που πήγε βόλτες στο Σορέντο, ξενύχτησε στη Μπαρτσελονέτα, χόρεψε στην Αβάνα… Το φόρεμα με το ανεξίτηλο σημαδάκι αντηλιακού στο ντεκολτέ, ζωντανεύει ξαφνικά κι αρχίζει να τρέχει μαζί μου, στο λιμάνι της Ίσκια. Παίρνουμε φόρα και πέφτουμε στο νερό. Με τρείς απλωτές, φτάνουμε Κάπρι και παίζουμε στην «Περιφρόνηση» του Ζαν Λυκ Γκοντάρ και  στον «Ανεμοδαρμένο λόφο» του Τζόζεφ Λόουζι.

Σεμίνα Διγενή, Δημοσιογράφος

 

Πρόκειται αναμφίβολα για το μαγιό μπικίνι μιας νεαρής εξωγήινης. Φτιαγμένο μάλιστα από γαλάζιες και ροζ χάντρες. Το γούστο του σχεδιαστή ελέγχεται. Αντικρίζοντας ωστόσο το συγκεκριμένο ρούχο, ο νους σου πάει κατευθείαν σε θάλασσες υγρών κρυστάλλων, κοκτέιλ που αλλάζουν ακατάπαυστα χρώμα και γεύση, κολύμπια και παιχνίδια κάτω από τρεις έφηβους ήλιους. Πώς να αρνηθείς ένα τέτοιο καλοκαίρι;

Χ.Α. Χωμενίδης , Συγγραφέας

 

Ένα μπουκέτο πράσινες φλόγες μας υπενθυμίζει την πραγματική κλίμακα των πιο βασικών διαδικασιών της ανθρώπινης ζωής. Μες στον συνεχή τους χορό που μας κρατάει ζωντανούς, τα βλαστοκύτταρα μας ερμηνεύουν χωρίς κόπο τον κωδικό του ανθρώπινου DNA, και με τις συνταγές του διαφοροποιούνται και διενεργούν όλες τις λειτουργίες του σώματός μας. Αυτές οι μαγικές συνταγές μπορούν να αλλάξουν την ανθρώπινη ύπαρξη και την ιατρική για πάντα. Μέχρι τότε, ο πύρινος χορός συνεχίζεται.

 Μανώλης Kellis Καμβυσέλης, MIT

 

Διστακτικά η μικρή ασώματη κεφαλή ανοιγόκλεισε τα μάτια. Ήταν μόνη, ξεκομμένη απ’ το κορμί της, μέσα σ’ ένα πυκνό ολόχρυσο δάσος. Τριγύρω της χιλιάδες γλυκόλαλα και ντροπαλά αηδόνια, κρυμμένα πίσω απ’ τα κλαδιά των δέντρων έψαλλαν το μελωδικό τους ύμνο στη νέα πανίσχυρη θεά: Χαίρε Πληροφορία! Κοντρόλ – Αλτ – Ωσαννά.

Τεύκρος Μιχαηλίδης, Συγγραφέας

 

Νευρώνας… /Διαφοροποίηση εμβρυονικών βλαστικών κυττάρων… / Κι όμως εγώ βλέπω θάλασσα. Βλέπω τη φλόγα του βυθού… / Τη φλόγα που μεταλλάσσει τον «ειδικό» σε ταπεινό εραστή της απέραντης γνώσης.

«Ειδικός» Τι παραπλάνηση! / Σε κάνει να ξεχνάς ότι ο καρπός της «ειδικότητάς» σου /είναι πάνω στο κλαδί που… / ακουμπά στον κορμό του δέντρου που… / έχει τις ρίζες του στη γή που…  /κολυμπά στο σύμπαν…

«Οσα δεν βλέπουμε» δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν…

Σου Παπαδάκου, Συγγραφέας – Φωτογράφος

 

Είμαι νευρολόγος-ψυχίατρος και ψυχαναλυτής και όλη μου τη ζωή μένω έκθαμβος με τις εκπληκτικές λειτουργίες αυτών των πανέμορφων  κυττάρων και τον «θεό» που κρύβει μέσα του ο εγκέφαλος – κι ακόμη περισσότερο τώρα που αρχίζουμε να μαθαίνουμε πως συνδέονται οι λειτουργίες αυτές με την συνειδητή αλλά και την ασυνείδητη ψυχική μας ζωή..

 ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΓΙΩΣΑΦΑΤ, Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής

 

… Σαν βυζαντινή κηλίδα απογευματινού ήλιου. Με ελπίδα και συνέπεια στους νόμους της φύσης. Κάτι από καλοκαιρινό τρόπαιο με την φαντασμαγορία ενός μεγαλείου πέρα από τις δυνατότητες της φαντασίας. Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι προέρχεται μόνο από το μάτι του μικροσκοπίου. Μου αρκεί ότι ερήμην της μίζερης όρασής μας, η ζωή ενηλικιώνει με δικό της φωτισμό τα όνειρα.

Γιάννης Ξανθούλης, συγγραφέας

 

Και στο βάθος μαύρο. Ο σκοτεινός βυθός της ομορφιάς με τον πυρήνα του από μαύρο φως που προσελκύει τους μικρούς ιχθείς του ιδιωτικού μας χάους. Ίσως πάλι το φώς να είναι ένα πρόσχημα για μεταμφίεση με μάσκα βενετσιάνικη. Ένα κέντημα δηλαδή του αοράτου που περιμένει την σειρά της ομορφιάς του.

Το μερτικό του στον υγρό καημό της ύπαρξης.

Κώστας Καναβούρης, συγγραφέας

 

Μ’ αρέσει να ακούω την επιθυμία  να κροταλίζει πριν με δαγκώσει.

Έμβρυο της καλοσύνης και του δαίμονα

που τρέφεται με το γάλα των ονείρων.

Σπέρματα φωτός παράφορα που χύνονται μέσα σε μήτρα αβύσσου.

Αίμα ίδιο που τρέχει στις φλέβες του Τίποτα και του Πάντα.

Άγγελος που διχάζεται στον παράδεισο και την κόλαση.

Εραστής της τρέλας και της λογικής.

Συγγένεια κρυφή του Θεού με το Απαγορευμένο.

  Αλέξανδρος Δαμουλιάνος, Ποιητής

 

 Ο γιός μου βλέπει ένα διαστημικό σταθμό.

Η εγγονή μου τον ιστό μιας αράχνης.

Ο εγγονός μου πλατείες που συνδέονται με πολυσύχναστες λεωφόρους.

Εγώ όμως βρίσκομαι κάτω από μια θεόρατη καστανιά. Σηκώνω το κεφάλι και μισοκλείνοντας τα μάτια κόντρα στο φως του ήλιου που με τυφλώνει, βλέπω να διαγράφονται σε διάθλαση πάνω στο χρυσαφί φθινοπωριάτικο ουρανό οι αγκαθωτοί καρποί της.

 Μαρίνα Καραγάτση, Αρχαιολόγος, συγγραφέας

 

Η πρώτη ματιά μου’ βγαλε μια πάλη. Μια αναμέτρηση με τη φθορά. Όταν όμως κοίταξα καλύτερα διέκρινα μια αρμονία. Μια ισορροπία μέσα σ αυτή την πάλη. Οι κόκκινοι κόκκοι μου’ μοιασαν με σπόρους ζωής. Και μετά μια νίκη. Μια ένωση με κάτι ανώτερο. Σαν όλη αυτή η φθορά, η πάλη, η δύναμη ζωής ν’ αποσκοπούσε σε αυτήν την ένωση.

Αλκυόνη Παπαδάκη- συγγραφέας

 

Ίσοι όλοι κάτω από μάτι δημιουργού / Μόνοι ή μαζί, ένας ή πολλοί, / στέκουν μικροί μπροστά σε κιάλι χτίστη. / Κι όπως οι κάτω κοιτούν επάνω /ψηλώνουν. Για λίγο έστω, ψέματα έστω / ακουμπούν τον εγγυητή της πολύχρωμης αρμονίας.

Μίνα Μαρούγκα, Δημοσιογράφος.

 

 

 

Διαιρούμαι σημαίνει πολλαπλασιάζομαι. / Έτσι ξεκινώ, κι αρχίζω τη λογική του κόσμου να την καταλαβαίνω./ Κόβομαι στα δυο και μπορώ τόσα πολλά να γίνω, τόσα πολλά ‘δυνάμει’ μου δίνονται εξαρχής, που κοκκινίζω από ντροπή. Να δούμε τι θα τα κάνω. / Κοίταξέ με, να υπάρχω μέσα στο επόμενο, σεμνά και περήφανα. /Κόβομαι στα δυο και τόσο καίγομαι στον πυρετό που φτιάχνει ξανά και ξανά, όπως στον έρωτα, τον κόσμο, που κοκκινίζω από το πάθος. / Άκουσέ με, που σε μαθαίνω να κόπτεσαι για το νέο.

Σοφία Καναούτη, Δρ Επικοινωνίας, ΕΚΠΑ

 

Οι λογοτέχνες που συμμετέχουν με κείμενά τους στο λεύκωμα «Μεταμορφώσεις,: Ματιές στο κύτταρο της ύπαρξης» με φωτογραφίες της Μίνας Γκούτη είναι:

Τατιάνα Αβέρωφ, Σάσα Βούλγαρη, Εύη Γαρδίκη, Ματθαίος Γιωσαφάτ, Ελένη Γκίκα, Άρης Δαβαράκης, Aλέξανδρος Δαμουλιάνος, Στέφανος Δάνδολος, Σεμίνα Διγενή, Νίκος Δήμου, Νικος Θωμαϊδης, Μανώλης Kellis Καμβυσέλης, Κώστας Καναβούρης, Σοφία Καναούτη, Μαρίνα Καραγάτση, Βασίλης Καραποστόλης, Μάνος Κοντολέων, Λευτέρης Κουσούλης, Μιχάλης Λεβέντης, Μίνα Μαρούγκα, Γιώργος Μαυρωτάς, Λένα Μερίκα, Τεύκρος Μιχαηλίδης, Δημήτρης Μπουραντάς, Λίνα Νικολακοπούλου, Γιάννης Ξανθούλης, Αλκυώνη Παπαδάκη, Σου Παπαδάκου, Γρηγόρης Πασχαλίδης, Διονύσης Σιμόπουλος, Ιωάννα Σουφλέρη, Αλέξης Σταμάτης, Άρης Σφακιανάκης, Δημήτρης Σωτάκης, Ευγένιος Τριβιζάς, Φωτεινή Τσαλίκογλου, Ευγενία Φακίνου, Χρήστος Χωμενίδης και Θανάσης Χειμωνάς.

 

info@bookbar.gr

 

 INFO

Το λεύκωμα  «Μεταμορφώσεις,: Ματιές στο κύτταρο της ύπαρξης» έχει εκδοθεί από το Ίδρυμα Ευγενίδου και προσφέρεται δωρεάν σε όσους επισκεφθούν την ομώνυμη Έκθεση.

Συγκέντρωση και επιμέλεια κειμένων Μίνα Μαρούγκα

Επιμέλεια καταλόγου Εύη Γαρδίκη, Νίκος Θωμαϊδης, Μίνα Μαρούγκα

Καλλιτεχνική – τυπογραφική επιμέλεια  Μάριος Α. Παρίσης – Ευγενία Σταβάρη

Επιστημονικό κείμενο – Φωτογραφίες Μίνα Γκούτη

Παραγωγή 2012 Μίνα Γκούτη

 

 Σχετικά Θέματα