Ο Στίβεν Κινγκ κατά της οπλοκατοχής στις ΗΠΑ

Καθυστερημένη “απολογία” για το μυθιστόρημα “Η Οργή”|

 Με ένα δοκίμιό του γεμάτο πάθος και οργή,  που δημοσιεύτηκε στο ηλεκτρονικό Kindle store της Amazon, ο διάσημος Αμερικανός συγγραφέας βιβλίων μπεστ-σέλλερ θρίλερ και τρόμου, Στίβεν Κινγκ, με το βλέμα στραμένο στο τραγικό ‘μάθημα’ του μακελειού στο δημοτικό σχολείο Sandy Hook τον περασμένο Δεκέμβριο, στρέφεται εναντίον της ασυδοσίας της οπλοφορίας στις ΗΠΑ, και συνηγορεί υπέρ του ελέγχου της. Το δοκίμιο έχει συγκλονίσει τη χώρα, και κινδυνεύει να προκαλέσει την οργή της NRA, της Εθνικής Ένωσης Όπλων, και των συμμάχων της.

 Της Δάφνης Μαρίας Βουβάλη

 Σε μια εποχή όπου τα σημάδια από την τυφλή βία που μετέρχονται διαταραγμένες προσωπικότητες εκμεταλλευόμενες την ασυδοσία στην κυκλοφορία των όπλων στην υπερατλαντική υπερδύναμη αυξάνονται, και όπου το 60% των Αμερικανών τάσσεται πλέον υπέρ της εφαρμογής αυστηρότερης νομοθεσίας για την πώληση όπλων, ο Στίβεν Κινγκ παρεμβαίνει για δεύτερη φορά στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, με μια απροσδόκητη επίθεση που προστίθεται στην έντονη διαμάχη η οποία εξελίσσεται γύρω από το θέμα.

 Όπλα μαζικής καταστροφής τα αυτόματα και ημι-αυτόματα

 Και παρόλο που κατέχει ο ίδιος τρία περίστροφα, καλεί, με ένα φλογερό δοκίμιό του έκτασης 25 σελίδων, τους ‘συναδέλφους’ του οπλοκατόχους να υποστηρίξουν όλοι μαζί την απαγόρευση των αυτομάτων και ημι-αυτομάτων όπλων, αποκαλώντας τα «όπλα μαζικής καταστροφής. Όταν οι παράφρονες θέλουν να επιτεθούν στους αόπλους και τους απροετοίμαστους, αυτά τα όπλα χρησιμοποιούν».

 Όπως αναφέρει η εφημερίδα Guardian, ο Κινγκ μέσα στο δοκίμιό του γράφει ότι η άκριτη εναντίωση στον έλεγχο των όπλων γίνεται όχι για να δεχθεί υπεράσπιση η δεύτερη τροπολογία του Αμερικανικού Συντάγματος, αλλά για να επιδειχθεί «μια πεισματική στάση από τους ιδιοκτήτες όπλων, να παραμείνουν προσκολλημένοι σ’ αυτά που έχουν, και να γυρίσουν επιδεικτικά την πλάτη στις παράπλευρες απώλειες». Και ο συγγραφέας προσθέτει, ότι «αν το θέμα μας είναι ακριβώς αυτό, τότε αφήστε με να σας προτείνω ότι ο αφορισμός ‘άντε πηδήξου Τζακ, εγώ μια χαρά είμαι’, δεν αποτελεί φράση που μπορεί να υποστηριχθεί με λογικά επιχειρήματα, σε ηθικό επίπεδο τουλάχιστον».

 Ο Κινγκ αποτελείωσε το δοκίμιό του, με τον τίτλο ‘Guns’, (‘Όπλα’), την Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, κι επεδίωξε την δημοσίευσή του το γρηγορότερο, με δεδομένη την οξεία αντιπαράθεση μεταξύ της κυβέρνησης Ομπάμα αφενός, και της NRA και των συμμάχων της αφετέρου. Το δοκίμιο δημοσιεύτηκε την ίδια μέρα στο ηλεκτρονικό Kindle store της Amazon.

 Ο μυθιστοριογράφος, ο οποίος μέχρι σήμερα έχει πουλήσει περισσότερα από 350 εκατομμύρια βιβλία, είχε απευθύνει έκκληση πέρυσι στους πλούσιους πολίτες, στους οποίους ανήκει και ο ίδιος, να πληρώνουν περισσότερους φόρους. Στην φετινή ‘έφοδό’ του στην πολιτική σκηνή, με αφορμή την κατοχή όπλων, παραδέχεται τις φιλελεύθερες τάσεις του, αλλά υπογραμμίζει ότι είναι ένας αμετανόητος ιδιοκτήτης όπλων, με το ένα τουλάχιστον πόδι του στο συντηρητικό στρατόπεδο της διαίρεσης που παρατηρείται στις ΗΠΑ επί του θέματος.

 Με μια ανεπιτήδευτη, πικάντικη πρόζα, που συνδυάζει την πολιτική συνταγή με το μαύρο χιούμορ, ο Κινγκ καλοπιάνει, επαινεί και προσβάλλει εναλλάξ τους υποστηρικτές της κατοχής όπλων, σε μια προφανή προσπάθεια να τους πείσει να αλλάξουν άποψη. Τον πρόεδρο Ομπάμα δεν τον αναμιγνύει καθόλου.

 Όπλα και ΜΜΕ

 «Να πώς πάει το πράγμα», αρχίζει το δοκίμιό του, περιγράφοντας 22 τελετουργικά βήματα μέσα από τα οποία οι ΗΠΑ ζουν μια σχολική σφαγή. Στο δέκατο έκτο βήμα κατακεραυνώνει τα ΜΜΕ και την ηδονοβλεψία της τηλεόρασης, λέγοντας: «Δέκατον έκτον, τώρα ξεκινά αυτό που η καλωδιακή τηλεόραση ξέρει να κάνει καλύτερα, και το οποίο θα συνεχιστεί για τις επόμενες εβδομήντα δύο ώρες: το αργό και πολυτελές γλείψιμο των δακρύων από τα πρόσωπα των πενθούντων».

 Καθυστερημένη “απολογία” για την “Οργή”

 Ο Κινγκ θυμίζει ότι ο μυθιστορηματικός μαθητής-δολοφόνος που εμφανίζεται στο μυθιστόρημά του ‘Η Οργή’ (‘Rage’), το οποίο συνέγραψε το 1977 κι εξέδωσε με το ψευδώνυμο Ρίτσαρντ Μπάχμαν, επηρέασε πολλά αγόρια που εκδήλωσαν βίαιη συμπεριφορά μέσα στα σχολεία τους. Ένα απ’ αυτά, ο Μπάρι Λουκάιτις, πυροβόλησε και σκότωσε έναν καθηγητή και δύο μαθητές στο Μόζες Λέικ της Ουάσινγκτον το 1996, επικαλούμενο μια φράση από το μυθιστόρημα: «Αυτό σίγουρα κερδίζει την άλγεβρα, δεν την κερδίζει;»

 Ο συγγραφέας δηλώνει ότι δεν απολογείται επειδή έγραψε το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, διότι αυτό λέει την αλήθεια όσον αφορά την αλλοτρίωση που παρατηρείται στα σχολεία της μέσης εκπαίδευσης, κι έχει μιλήσει στις καρδιές όσων εφήβων «ήταν ήδη ψυχικά τραυματισμένοι». Εν τούτοις, ως συγγραφέας, ζήτησε από τον εκδότη του να αποσύρει από τα ράφια των βιβλιοπωλείων το βιβλίο, γιατί αυτό είχε αποδειχθεί επικίνδυνο. Και την συγκεκριμένη κίνηση δεν την έκανε επειδή υποχρεώθηκε από τον νόμο – προστατευόταν από την πρώτη τροπολογία – αλλά επειδή αυτή ήταν σωστή. Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι υποστηρικτές των όπλων, επιχειρηματολογεί ο Κινγκ.

 Είναι η οπλοκατοχή “ασπίδα” κατά της δικτατορίας ;

 Η ιδέα ότι η βίαιη συμπεριφορά με την χρήση όπλων στις ΗΠΑ απορρέει από μια κουλτούρα βίας, είναι «ένα ψέμα που εξυπηρετεί τον εαυτό του, και διαδίδεται από φονταμενταλιστικούς θρησκευτικούς κύκλους καθώς και από τους Αμερικανούς νταβατζήδες των όπλων, που το προπαγανδίζουν», γράφει ο Κινγκ. Στην πραγματικότητα οι ΗΠΑ διαθέτουν μια «κουλτούρα Καρντάσιαν», της οποίας οι οπαδοί προτιμούν να διαβάζουν και να παρακολουθούν κωμωδίες, ρομάντζα και σούπερ ήρωες, αντί για ιστορίες γεμάτες από την βία των όπλων.

 Και ο συγγραφέας επισημαίνει ότι μεγάλο μέρος της αντίθεσης στον έλεγχο των όπλων οφείλεται στην υστερία που επικρατεί απέναντι στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση. «Άνδρες και γυναίκες πιστεύουν ότι τον αφοπλισμό θα τον ακολουθήσει δικτατορία, με τα τανκς να βγαίνουν στους δρόμους της Τοπέκα*».

 Οι καραμπίνες και τα κυνηγετικά όπλα εξαιρούνται

 Εξίσου διαβεβαιώνει τους κατόχους όπλων ότι κανείς δεν θέλει να τους πάρει τις κυνηγετικές καραμπίνες, τα ποικίλα κυνηγετικά όπλα ή τα πιστόλια, στον βαθμό που και οι ίδιοι δεν θέλουν να ρίξουν πάνω από 10 σφαίρες. «Αν δεν μπορείς να σκοτώσεις τον διαρρήκτη του σπιτιού σου (ή την γυναίκα σου, η οποία θα σηκωθεί στη μέση της νύχτας για να πάρει ένα σνακ από το ψυγείο) με δέκα σφαίρες, τότε πρέπει να επιστρέψεις στο πεδίο βολής της γειτονιάς σου».

 Και ολοκληρώνει την γελοιοποίηση των οπλοκατόχων, λέγοντας ότι τα ημιαυτόματα έχουν μονάχα δύο στόχους: Να σκοτώνουν ανθρώπους, και να επιτρέπουν στους ιδιοκτήτες τους να πηγαίνουν στα πεδία βολής, «να κραυγάζουν γιούχου, και να φτιάχνονται με τους απανωτούς πυροβολισμούς και το καπνό που ξεπετάγεται από την άκρη της κάννης».

 Τα ημιαυτόματα όπλα έχουν καταντήσει εξάρτηση για τους κατόχους

 Ο Κινγκ τονίζει επίσης ότι οι ανθρωποκτονίες από πυροβόλα όπλα στην Αυστραλία μειώθηκαν κατά 60% όταν καθιερώθηκε αυστηρός έλεγχος των όπλων στην χώρα, και ότι στις ΗΠΑ περίπου 80 άνθρωποι πεθαίνουν από τραυματισμούς με πυροβόλα όπλα σε καθημερινή βάση.

 Σε μια αποστροφή του μάλιστα η οποία σίγουρα προσβάλλει την NRA και χαροποιεί το λόμπυ υπέρ του ελέγχου των όπλων, ο συγγραφέας προσθέτει ότι «πολλοί από τους ιδιοκτήτες όπλων παραμένουν προσκολλημένοι στα ημιαυτόματά τους, με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο η Έιμι Γουάινχαουζ και ο Μάικλ Τζάκσον παρέμεναν προσκολλημένοι στα σκατά που τους σκότωναν».

 Το δοκίμιο δημοσιεύτηκε ως Kindle Single, μια ηλεκτρονική μορφή που καθιερώθηκε το 2011 για κείμενα που είναι πολύ μεγάλα για να δημοσιευτούν σε περιοδικά, και πολύ μικρά για ν’ αποτελέσουν βιβλία. Σε ανακοίνωση μετά την δημοσίευση, ο Κινγκ δήλωσε ότι όλοι οι πολίτες θα πρέπει να αναλογιστούν το γεγονός ότι οι ΗΠΑ είναι γεμάτες όπλα. «Αν αυτό βοηθά στο να προκληθεί μια εποικοδομητική συζήτηση», είπε, «τότε έχω πετύχει τον στόχο μου».

 *Σ.Σ.: Τοπέκα: Πρωτεύουσα της Πολιτείας του Κάνσας.