Παύλος Σιδηρόπουλος – Ο πρίγκιπας μένει ακόμα εδώ….

December 5, 2022

848

Κι όμως, θα γυρίσει πάλι, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς…

Στις 6 Δεκεμβρίου του 1990 πέθανε ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ίσως ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της ελληνικής ροκ μουσικής σκηνής. Γεννημένος στις 27 Ιουλίου στην Αθήνα το 1948, προερχόμενος από εύπορη οικογένεια καπνεμπόρων του Πόντου, δισέγγονος του Αλέξη Ζορμπά, από την πλευρά της μητέρας του Τζένης και ανιψιός της πεζογράφου Έλλης Αλεξίου, ο Σιδηρόπουλος έγινε θρύλος έπειτα από τον θάνατό του.

Γράφει η Πωλίνα Γουρδέα

Ήταν ένα κράμα λόγιου και αλήτη, απίστευτα φωτογενής και ταλαντούχος, προσωπικότητα με πάθη και υπαρξιακές καλλιτεχνικές ανησυχίες. Έγραφε ο ίδιος τους στίχους του με μια δύναμη λόγου πρωτοφανή για τα δεδομένα της εποχής. Ήταν Star, χωρίς ποτέ να το επιδιώκει. Υπήρξε τραγουδιστής, στιχουργός, συνθέτης και ηθοποιός. Ο Δεκέμβρης μας τον θυμίζει πάντα, γιατί έφυγε από αυτή τη ζωή στα 42 του χρόνια από υπερβολική δόση ηρωίνης τον χειμώνα του 1990.

Βλέπεις οι δυο μας μόνοι δε νιώσαμε ποτέ
Τώρα πες μου ποιον, πες μου ποιον θα ‘χεις να τα λες

Στην Κ. – Μου ‘πες θα φύγω – Παύλος Σιδηρόπουλος

Κάθε χρόνο στις 6 του Δεκέμβρη στο νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου στη Νέα Φιλαδέλφεια κόσμος πηγαίνει και αφήνει λουλούδια στον τάφο του. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος ασκεί μεγάλη γοητεία στη νεολαία ακόμη και σήμερα, 32 χρόνια μετά τον θάνατό του.

Η χάλκινη προτομή που φιλοτέχνησε η γλύπτρια Δώρα Βουτσινά βρίσκεται στον οικογενειακό του τάφο και θυμίζει την όμορφη όψη του Πρίγκιπα της ελληνικής ροκ σκηνής.

Η επισκεψιμότητα στα τραγούδια του Σιδηρόπουλου όλο και αυξάνεται στο you tube, τονίζοντας την αναγνώριση της καλλιτεχνικής του διαδρομής στον χρόνο που φεύγει. Το ίχνος του μένει ανεξίτηλο τρεις δεκαετίες μετά τον θάνατό του και αναδεικνύει την ανάγκη των σύγχρονων ανθρώπων για μουσική με ύφος και δύναμη.

Σε μια εποχή που επικρατεί το εφήμερο του πράγματος και οι ανάγκες των ανθρώπων μένουν ακάλυπτες, σε όλες τις εκφάνσεις τους, η μουσική του Παύλου Σιδηρόπουλου αγγίζει τις καρδιές μας με έναν τρόπο μοναδικό. Τα τόσα προσωνύμια που του δόθηκαν «Ασυμβίβαστος», «Πρίγκιπας», «Άγιος των Εξαρχείων», «Άγγελος της ελληνικής ροκ» κ. ά. υποδηλώνουν το μέγεθος της επιρροής και της σαγήνης που ασκούσε η φυσιογνωμία του.

Σε μια εποχή λοιπόν, τρόμου και κακογουστιάς (όπως αυτή που διανύουμε) ο Παύλος παραμένει πάντα αναγκαίος, σανίδα σωτηρίας στην πλημμυρίδα ασυναρτησίας που μας περιβάλλει.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ – ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

Το 1969 ο Σιδηρόπουλος με τον κιθαρίστα των Olympians Παντελή Δεληγιαννίδη φτιάχνουν το συγκρότημα – ντουέτο Δάμων και Φιντίας. Κυκλοφόρησαν το σινγκλ 45 στροφών Το ξέσπασμα / Ο κόσμος τους. Το 1971 έπαιξαν στον συναυλιακό χώρο Κύτταρο κι εκεί γνωρίστηκαν με τους Θανάση Γκαϊφύλλια, Δημήτρη Πουλικάκο αλλά και με τα Μπουρμπούλια που έπαιζαν με τον Διονύση Σαββόπουλο. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο στους δύο του δίσκους Θεσσαλικός Κύκλος (19740 και Οροπέδιο (1976) ως σατυρικός τραγουδιστής και ηθοποιός. Έπειτα ξαναμπαίνει στη ροκ σκηνή με το συγκρότημα Σπυριδούλα όπου έγραψε ο ίδιος τα τραγούδια του δίσκου Φλου. Τον Μάιο του 1979 κυκλοφορεί ο δίσκος αυτός και χαρακτηρίζεται ως τις μέρες μας το σημαντικότερο άλμπουμ του ελληνικού ροκ.

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ – Φλου (full album 1978)

Στη συνέχεια ο Παύλος Σιδηρόπουλος και το συγκρότημα Σπυριδούλα ακολούθησαν χωριστούς δρόμους γιατί τα μέλη του συγκροτήματος ήθελαν να ακολουθήσουν μια πιο ξεκάθαρη πολιτική γραμμή. Εξηγεί διακριτικά ο Σιδηρόπουλος στη συνέντευξη στον Ανδρέα Γιαννακουλόπουλο στο περιοδικό Μουσική τον Οκτώβρη του 1982: «Τα παιδιά στη Σπυριδούλα ήθελαν μια πιο μαρξιστική τοποθέτηση. Τα παιδιά θέλανε ένα γκρουπ με συγκεκριμένη πολιτική θέση, πράγμα στο οποίο εγώ δεν συμφωνούσα και εκεί βρήκαμε ότι δεν ταιριάζουμε και σταματήσαμε να συνεργαζόμαστε».

Το 1980 ο Σιδηρόπουλος συνεργάζεται με τους Απροσάρμοστους και παίζει μαζί τους ως το τέλος. Ηχογραφούν μια σειρά σημαντικών δίσκων όπως το Εν λευκώ (1982) και το Zorba the Freak (1985) και κάνουν συνεχείς ζωντανές εμφανίσεις. Στις ζωντανές του εμφανίσεις πάνω στη σκηνή ο Σιδηρόπουλος είχε φοβερή ενέργεια και χαρακτηριζόταν «δυναμίτης». To 1988 συμμετέχει στον δίσκο του Γιάννη Μαρκόπουλου Ηλεκτρικός Θησέας και το 1989 κυκλοφορεί ο δίσκος Χωρίς Μακιγιάζ από τη ζωντανή ηχογράφηση στο συναυλιακό χώρο Μετρό.

Η αποτύπωση της εικόνας του πρωταγωνιστή Παύλου Σιδηρόπουλου στην ταινία του Ανδρέα Θωμόπουλου ο Ασυμβίβαστος (1977) παραμένει μέχρι και σήμερα παρακαταθήκη της κληρονομιάς που άφησε ο καλλιτέχνης στις επόμενες γενιές που έρχονται και απειλούνται με ψαλίδι στην ελευθερία της έκφρασης και της δημιουργικότητάς τους.

O Asimvivastos ( Pavlos Sidiropoulos )

Το τελευταίο εν ζωή άλμπουμ του Σιδηρόπουλου είναι, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το Χωρίς Μακιγιάζ τον Φλεβάρη του 1989 στη μουσική σκηνή Μετρό. Η ηλεκτρική παρουσία του Σιδηρόπουλου on stage μένει αλησμόνητη στη μνήμη όλων όσων είχαν την τύχη να τον παρακολουθήσουν ζωντανά. Ο τρόπος που σκεφτόταν και ήθελε να ζήσει ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης μόνο με τη μουσική της ροκ ταίριαζε. Κι αυτό συνέβαινε επειδή η προσωπικότητα του Σιδηρόπουλου συναντούσε την ιδεολογία της ροκ σε κάθε πλευρά της ζωής, σε όλα τα πράγματα. Τρανή απόδειξη το ταίριασμα της μουσικής και των στίχων του που αποτελεί μέχρι σήμερα την ταυτότητα του ελληνικού ροκ. Η μνήμη του παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου και ο τρόπος έκφρασης του, το τι επέλεγε να πει μέσα από τα τραγούδια του, μας καθιστά αιώνιους παρατηρητές μιας μουσικής γλώσσας ζωντανής και πάλλουσας. Αυτός ήταν ο μοναδικός Παύλος Σιδηρόπουλος (1948-1990)!