«Δεν αγαπάμε τον τόπο μας»
Θύματα της Ευρώπης; Δεν νομίζω. Θύτες της μήπως; Ας μη μεγαλοπιανόμαστε. Θύματα του εαυτού μας και θύτες του ταυτοχρόνως. Αυτό ναι. Θύματα λόγω ευπιστίας και όχι μόνο. Με ένα άγγιγμα κουτοπονηριάς.
Έχουμε χάσει τις μεγάλες αρετές που συγκροτούσαν ένα στέρεο πρόσωπο πολιτισμού. Εγκαταλείψαμε τόσο ανόητα ένα πλαίσιο βίου στηριγμένου στην προσπάθεια, την εντιμότητα, τον έλεγχο. Και φυσικά την ολιγάρκεια. Πλαίσιο αξιώσεων. Θα πρόσθετα και την υπερηφάνεια, ως μέτρο πνευματικότητας.
Θύτες επίσης. Θύτες του εαυτού μας. Αφεθήκαμε να στροβιλιζόμαστε σε μια δίνη ευτελών απαιτήσεων, κι αυτό μας οδήγησε στην απώλεια του αυτοσεβασμού. Η απώλεια τούτη καταλήγει στην έλλειψη αγάπης. Δεν αγαπάμε τον τόπο μας. Δεν αγαπάμε τους ανθρώπους του, παρ’ όλα όσα ισχυριζόμαστε, τελικά δεν αγαπάμε τους εαυτούς μας.
Έτσι η απόσταση από το μίσος μηδενίζεται. Μισούμε το παρελθόν μας όντας δέσμιοί του. Το μισούμε για τα λάθη μας και τις συμφορές που αυτά προκάλεσαν. Ένας φαύλος κύκλος ανατροφοδοτούμενου μίσους. Και αυτό τυφλώνει, δημιουργώντας αβυσσαλέες ανάγκες ενός έωλου και ανόητου ρεβανσισμού.
Θανάσης Βαλτινός
INFO
O Θανάσης Βαλτινός, πεζογράφος, σεναριογράφος, Ακαδημαϊκός και Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου απάντησε στην ερώτηση του Book Bar
«Μέσα σε ένα κλίμα που έχει κανείς την αίσθηση ότι στις εκλογές της 17ης Ιουνίου δεν ψηφίζει μόνο η Ελλάδα αλλά και …ολόκληρη η Ευρώπη, (με τα συνεχή δημοσιεύματα των ξένων ΜΜΕ, τις αλλεπάλληλες δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων κλπ) δημιουργείται το ερώτημα:
Είμαστε οι θύτες ή τα θύματα της Ευρώπης;»
