«Η έννοια της Ευρώπης παρέμεινε ένα μύθευμα»
Από την εποχή της αρπαγής της ανατολίτισσας Ευρώπης από τον μεταμφιεσμένο σε ταύρο Δία και την μεταφορά της στην Κρήτη, η έννοια της Ευρώπης παρέμεινε ένα μύθευμα. Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας, μιας χώρας με βαλκανική, ανατολίτικη και μεσογειακή νοοτροπία, η έννοια αυτή μεταφραζόταν κατά το δοκούν.
Όταν έρεε το δανεικό χρήμα η Ευρώπη ήταν καλοκάγαθη, τώρα που το σπαταλήσαμε γίναμε τα θύματά της.
Στην πραγματικότητα και η ίδια η Ευρώπη είναι θύμα της φαντασιωμένης της ενότητας αφού ποτέ δεν μπόρεσε να αφομοιώσει λαούς, οικονομίες και νοοτροπίες. Όπως και στη μυθολογία η ενότητά της στηρίχτηκε πάνω σε μια ιδεολογική μεταμφίεση, έναν ταύρο που την εγκατέστησε στην καρδιά της ηπείρου, με γραφειοκρατικά επιτελεία που επεξεργάζονταν λύσεις χωρίς να ενσκήπτουν πάνω στους λαούς και στις ιδιαιτερότητές τους.
Με ένα νόμισμα και μόνον δεν ενώνεις ετερόκλητους πολιτισμούς.
Ωστόσο το λάθος εντοπίζεται και στους λαούς της. Ειδικά σε εμάς που οραματιστήκαμε μια νίκη ενώ δεν είχαμε οπλιστεί για την μάχη. Ο νέος μύθος ίσως σημάνει την αναχώρηση της μυθολογικής ηρωίδας, στα πάτρια εδάφη της, αφήνοντας πίσω της θύματα και θύτες που δεν μπόρεσαν να αποφασίσουν σε ποια κατηγορία ανήκε ο καθένας.
Θεόδωρος Γρηγοριάδης
INFO
O συγγραφέας Θεόδωρος Γρηγοριάδης απάντησε στο ερώτημα του Book Bar
«Μέσα σε ένα κλίμα που έχει κανείς την αίσθηση ότι στις εκλογές της 17ης Ιουνίου δεν ψηφίζει μόνο η Ελλάδα αλλά και …ολόκληρη η Ευρώπη, (με τα συνεχή δημοσιεύματα των ξένων ΜΜΕ, τις αλλεπάλληλες δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων κλπ) δημιουργείται το ερώτημα:
Είμαστε οι θύτες ή τα θύματα της Ευρώπης;»
