Η γυναίκα του Μπάμπη γράφει …Best Seller! 
Γράφει ο Νίκος Μουλίνος
Αν το όνειρο είναι δικαίωμα , η Ιουλία, η γυναίκα του Μπάμπη αποφάσισε να αναζητήσει το δικό της και, έτσι ξαφνικά, του ανακοίνωσε ότι για το επόμενο διάστημα θα κάνει στάση …ενεργειών!
– Και τι θα κάνεις Ιουλία ; τη ρωτάει με συγκρατημένο το θυμικό του
– Θα γράφω !…..
Ο Μπάμπης όμως , την έχει συνηθίσει, στο «αλλιώτικο» μέχρι τώρα. Η Ιουλία διαφεντεύει την καθημερινότητα τους, με την επιδεξιότητα οδηγού φόρμουλας και με επιδόσεις πρωταθλητή.
– Και τι θα τρώμε Ιουλία ; την ρωτάει παρακινούμενος από το αίσθημα της αυτοσυντήρησης
– Ο, τι βρούμε ! του απαντάει εκείνη , σχεδόν αδιάφορη
Ο Μπάμπης απορεί γιατί ξέρει πως η Ιουλία δεν πάει πια… σχολείο, άσε που με το νέο εκπαιδευτικό σύστημα, οι δάσκαλοι δεν βάζουν αντιγραφή στο σπίτι… Nα αρχίσει αλληλογραφία με τους συγγενείς ; μπορεί να το κάνει με τηλέφωνο, e-mails ή skype!
– Και πως σου ήρθε Ιουλία; Θέλω να πω πως σου έκατσε η ιδέα ; ρωτάει
Η Ιουλία σηκώνεται όρθια, κάνει κάνα δυο βήματα στο δωμάτιο κι ύστερα γυρίζει προς το μέρος του και δηλώνει με ύφος υποψήφιας για το Νόμπελ:
– Ούτε μου ήρθε, ούτε μου έκατσε! Κατάλαβες; Έχω την ανάγκη να εκφραστώ, θέλω κι εγώ να πω κάτι …και συνεχίζει να του μιλάει για την έμπνευση της , τις ιδέες της, πως διαμορφώνει το μύθο, την ιστορία, πως οι άλλες που γράφουνε δεν είναι καλύτερες της ούτε πιο ταλαντούχες, αυτή στο μυαλό της τα έχει όλα τακτοποιημένα, όλα μα όλα, για το πρώτο της βιβλίο, με όλα τα συναφή, πόνο, αγωνία, φτώχεια, πλούτη, ατυχίες, αμαρτίες, βούρκο, εξαγνισμό, αθωότητα, μίσος ,αγάπη, και πολλή αγωνία για να κρατάει τον αναγνώστη στη τσίτα, με το μήνυμα να το περνάει μέσα του βαθειά, να μαθαίνει, διότι με τον τρόπο της, του εξηγεί, αναλυτικά, το τι και τι πως, τις ρίζες, πως γράφεται …
Ο Μπάμπης σκέφτεται να της πει , αλλά δεν της το λέει « θα λειτουργείς δηλαδή κάτι σαν λεξικό ; »
Η Ιουλία έχει, λέει ,στο μυαλό της, έτοιμο κιόλας, το πρώτο της μυθιστόρημα, όπου πρωταγωνιστεί μια γυναίκα, η γυναίκα του φίλου του, του Σωτήρη, η Μαρίκα, που όταν εκείνος τα έφτιαξε με την διαχειρίστρια, μια χωρισμένη ξανθιά, που την είχε αφήσει ο άντρα της για ένα μανεκέν, η Μαρίκα «κράτησε», κι αυτό είναι που θέλει να αναδείξει: το κράτημα της, την αντοχή και τη δικαίωση της στο τέλος, που, όμως, δεν είναι διατεθειμένη να του πει λεπτομέρειες και που το βιβλίο θα έχει το τίτλο « Η αντοχή της Μαρίκας»
Ο Μπάμπης νοιώθει την επιθυμία να της πει, με όλα αυτά που ακούει , ότι δεν κρατιέται , αλλά, τελικά θυμάται πως είναι σύζυγος και… «κρατιέται!»
Η Ιουλία του εξηγεί τη δομή της ιστορίας – εισαγωγή στο θέμα, ανάπτυξη του θέματος και, βέβαια, λύση του δράματος… Ξεκινάει δε από πραγματικά γεγονότα, και μιλάει με τους ήρωες, καθημερινά, αφού είναι πολύ κοντά τους.
– Να τους καλέσουμε μια μέρα σπίτι να φάμε μαζί Ιουλία! της προτείνει
Αλλά η Ιουλία, δεν …ακούει , γιατί , έχει φτάσει, κιόλας να …γράφει το δεύτερο της βιβλίο. Ο Μπάμπης , λέει, της έδωσε αφορμή. Ο Μπάμπης ,λέει, την έβαλε στο δρόμο της σύλληψης, θα είναι ένα βιβλίο γεμάτο ανατροπές, θα έχει άρνηση, πολύ άρνηση, με σύμβαντα καθημερινά, με πολύπλοκες καταστάσεις , θα είναι ένα αφιέρωμα, κάτι περισσότερο από αφιέρωμα στην καθημερινότητα, ένας ύμνος, με τη γυναίκα στο κέντρο, με απομυθοποιημένα τα γεγονότα , γυμνά να τα …ντύνει η γυναίκα της καθημερινότητας με το δικό της στυλ, τη δική της σφραγίδα.
Ο Μπάμπης, που ακούει όλα αυτά, μένει με το στόμα ανοικτό και το κλείνει όταν του το θυμίζει κάποια μύγα που βρήκε πόρτα ανοικτή και θέλει να μπει μέσα να δει τι υπάρχει .- Και μέχρι πότε θα γράφεις Ιουλία ; τη ρωτάει
Η Ιουλία τον κοιτάζει υποτιμητικά, με έναν έντονο μορφασμό δυσαρέσκειας, σχεδόν τον έχει απορρίψει, διότι, ένας συγγραφέας κύριε Μπάμπη δεν έχει λήξη, είναι αορίστου χρόνου, σαν τις συμβάσεις των εργαζομένων, το γράψιμο άσχετε Μπάμπη είναι επιθυμία εσωτερική, όπως στις έγκυες που τους μυρίζει στα μαύρα μεσάνυκτα κοκορέτσι, είναι ανάγκη δυνατή , όπως όταν σε «κόβει» η κοιλιά σου, είναι σαν την πολιτική που ζούμε τα τελευταία χρόνια, προσφέρεις στον εαυτό σου ότι καλύτερο μπορείς, έπειτα σε ένα κείμενο βάζεις κάτι από εσένα, όπως όταν ερωτεύεσαι, γι αυτό οι περισσότεροι συγγραφείς είναι γυναίκες γιατί ερωτεύονται πιο πολύ από τους άντρες, κατάλαβες ; ….και πιο βαθειά από τους άντρες, για να τελειώνουμε, μια και καλή με τις απορίες σου και τα ερωτηματικά σου.
Ο Μπάμπης θέλει κάτι να πει αλλά δεν προλαβαίνει γιατί …ξυπνάει και καθώς ανοίγει τα μάτια του βλέπει την Ιουλία στο τραπέζι της βεράντας να γράφει
– Τι γίνεται ; Με πήρε ο ύπνος ! Εσύ ; ρωτάει
– Εγώ τι ; Γράφω…
– Τι γράφεις ; Κάτι από ιστορίες, νουβέλα, διήγημα; Αυτό γράφεις ; λέει επηρεασμένος από το όνειρο του.
– Όχι Μπάμπη μου, γράφω τους λογαριασμούς και την κατάσταση με τα κοινόχρηστα, αν και , εδώ που τα λέμε, πολύ θα μου άρεσε να γράψω κι εγώ τη δική μας ιστορία, πως σε γνώρισα, πως δεν ήθελα και με κατάφερες, ξέρεις ένας άντρας Μπάμπη είναι η αφορμή για ένα καλό βιβλίο, η αιτία που λέμε κι εσύ είσαι μια καλή αιτία για να γίνω συγγραφέας, τι λες ;
Ο Μπάμπης , κάτι πήγε να πει, αλλά, κι αυτή τη φορά δεν το… είπε, μόνο που χαμογέλασε, καθώς σκέφτονταν «πως για τις τόσες πολλές γυναίκες συγγραφείς φταίνε – και γι αυτό – οι… άντρες τους!
Επιμέλεια κειμένου, εικογράφηση: Ελπίδα Πασαμιχάλη
