Αδαμαντία Ζαφειροπούλου – Κουκουμέλη – Το γράμμα

0
452

 

 

«Η Ζωή μας είναι ένα Ανεκτίμητο Δώρο!»                                           

 

Ένα βιβλίο γεμάτο λυρισμό, νοσταλγία, συναίσθημα είναι το νέο έργο της Αδαμαντίας Ζαφειροπούλου-Κουκουμέλη με τίτλο Το γράμμα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αγγελάκη.

Ένα μακροσκελές γράμμα προς τον αδικοχαμένο γιο της, για τα όσα συμβαίνουν καθημερινά στα πρόσωπα που άφησε πίσω του.

Ένα βιβλίο που γράφτηκε, όπως λέει η ίδια η συγγραφέας, γιατί είναι καλύτερα να έχει κάτι… χειροπιαστό. Κάτι πιο συγκεκριμένο από τον μεθυσμένο καθημερινό μου λογισμό και από τα αιθέρια υφάδια της απατηλής σκέψης της παρούσας… απουσίας του!

  • Πώς θα περιγράφατε το βιβλίο σας «Το γράμμα»;

Είναι ένα ξέσπασμα επικοινωνίας με τον μικρό μου γιo, ο οποίος μόλις τριάντα έξι χρόνων πήρε το γαλάζιο μονοπάτι για το άπειρο. Του ανοίγω την καρδιά μου λέγοντάς του όλα τα νέα που συμβαίνουν γύρω μας, αλλά πρωτίστως τα γεγονότα που δεν πρόλαβε να ζήσει μέσα στην οικογένεια. Είναι, βασικά, τα νέα για τη μονάκριβή του κόρη που χάρηκε μόνον για έξι μήνες. Τώρα, που είναι πλέον δέκα χρονών, θέλω να του περιγράφω, όσο γίνεται, την προκοπή της, την καλοσύνη της, την εξυπνάδα της και όλα της τα ταλέντα που την κάνουν αξιολάτρευτη και μοναδική. Ξέρω πως τη βλέπει και την καμαρώνει από ψηλά, αλλά έχω χρέος, νομίζω, να του λέω πώς νιώθω κι εγώ, και πόσο τη λατρεύω σαν το πολυτιμότερο δώρο που μου άφησε φεύγοντας, τόσο ξαφνικά και τόσο πρόωρα.

  • Το βιβλίο περιλαμβάνει τόσο πεζό όσο και ποιητικό λόγο. Τι σας οδήγησε σε αυτή τη σύνθεση;

Στο πρώτο μέρος αναφέρονται γεγονότα, κυρίως, με τη δική μου ματιά. Το δεύτερο, που το βλέπω σαν συνημμένο στο πρώτο, είναι μια εξομολόγηση που ξεκινάει χρόνια πριν και απευθύνεται αποκλειστικά στον Θοδωρή μου. Του χρωστούσα όλα όσα έχω γράψει για κείνον, από τότε που ήταν πειραχτήρι, χαρά ζωής, ελπίδα και κουράγιο και πραγματικό ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ για μένα, μέχρι τώρα που μιλάω με την οπτασία του και τον περιμένω κάθε βράδυ στα όνειρά μου. Έχω την πεποίθηση ότι ο αναγνώστης με τον επίλογο γαληνεύει και κρατάει μια εικόνα ολοζώντανη του πώς μέσα από αυτό το βιβλίο λυτρώνομαι από τον πόνο και γαντζώνομαι στην ελπίδα της συνάντησης, όποτε γίνει…

  • Ποια συναισθήματα αισθανθήκατε την ανάγκη να εκφράσετε;

Το σημαντικότερο πράγμα που θέλει να πει κάθε μάνα στο αδικοχαμένο της παιδί είναι ότι ήταν τυχερή που είναι μάνα του, και το χάρηκε όσο καιρό το είχε κοντά της,  ότι το φυλάει μέσα στην καρδιά της και δεν θα πάψει ποτέ να το θυμάται και να του στέλνει την αγάπη και τη σκέψη της. Εγώ του λέω κάθε μέρα «Καλημέρα» και ακούω τη δική του φωνή σε κάθε πουλιού τραγούδι.

  • Ποιες σκέψεις θα θέλατε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες του βιβλίου;

Ελπίζω πως ο τρόπος της σκέψης μου, θα κάνει τον αναγνώστη να δει με άλλη ματιά ό,τι του συμβαίνει και ίσως πάρει κουράγιο να αντιμετωπίζει τα δύσκολα, δίνοντας στα ασήμαντα καθημερινά τη σημασία που τους αξίζει. Η Ζωή μας είναι ένα Ανεκτίμητο Δώρο! Ας της δώσουμε το Νόημα που της Πρέπει! Ελπίζω η πίστη μου να δώσει δύναμη σε όσους περνούν τη δική μου δοκιμασία να ξεπεράσουν τη σκληρή εμπειρία της καθημερινής απουσίας. Η πεποίθησή μου ότι η ψυχή μας συνεχίζει να ζει σε μία άλλη διάσταση χωρίς τόπο και χρόνο, είναι αυτή που με κάνει να αγαπάω και ν’ απολαμβάνω κάθε ανάσα μου σε κάθε δευτερόλεπτο του χρόνου.

  • Τι σας οδήγησε στη συγγραφή;

Πάντα κρατούσα σημειώσεις από εικόνες και συναισθήματα σε κάθε μου ταξίδι. Όταν σταμάτησα να πετάω, μάζεψα όλα τα χαρτάκια, τις κάρτες αποβιβάσεως, τις αναφορές πτήσεων, τα μπλοκάκια από ξενοδοχεία σε διάφορες χώρες που είχα πάει, ξεθωριασμένους μάρτυρες Των εντυπώσεών μου. Η πρώτη μου επαφή με τη συγγραφή ήταν ποιητική. Η προτροπή του αείμνηστου φίλου και δασκάλου μου,

(ποιητή-συγγραφέα και κριτικού τέχνης). Κυριάκου Βαλαβάνη. ήταν η αφορμή για την έκδοση της πρώτης ποιητικής μου συλλογής. Ακολούθησαν άλλες επτά συλλογές. Η προσπάθεια να εκφραστώ στον πεζό λόγο ξεκίνησε, όταν ο ξαφνικός χωρισμός με τον γιο μου, σαν κεραυνός της μοίρας, έπεσε στο κεφάλι μου. Τότε ήταν η ώρα που ένιωσα την ανάγκη να συνομιλήσω με τον εαυτό μου για τη διαδρομή της δικής μου ζωής. Τότε είναι που δεν μπόρεσα να συγκρατήσω συναισθήματα, (πόνο-απελπισία-δυστυχία-απόγνωση-συντριβή) και αποφάσισα να ξεσπάσω στο συστηματικό γράψιμο. Ήταν η μοναδική διέξοδος από την οδύνη της καθημερινής απουσίας, της Ζωντανής … παρουσίας του αθάνατου παιδιού μου…

  • Υπήρξαν κάποια βιβλία που σας ενέπνευσαν;

 Ήταν μια αληθινή ευκαιρία να βυθιστώ στη Βιογραφία του φωτός του Γ. Γραμματικάκη. Επόμενη περιδιάβαση, στο αξιόλογο Όνειρο, φαντασίωση και τέχνη της Βρετανίδας Hanna Segal. Φίντριχ Νίτσε – βιογραφία «Δεν είμαι άνθρωπος είμαι κεραυνός» της Sue Prideaux, το Κόσμος του χθες του Stefan Swig και Η φάρμα των ζώων του Τζωρτζ Όργουελ.

  • Πιστεύετε στην μοίρα ή στην τύχη;

Πιστεύω στην έννοια της μοίρας στο πλαίσιο της πρόνοιας του Θεού. Πιστεύω όμως ότι ως άνθρωποι είμαστε ελεύθεροι, αλλά υπάρχουν και γεγονότα της τύχης που καθορίζουν τη ζωή μας. Ο ρεαλισμός μάς προσγειώνει στην πραγματικότητα της καθημερινής ζωής μας. Χρειάζεται όμως πάντα και μία δόση ρομαντισμού για να απολαμβάνουμε συναισθηματικά κάθε τι όμορφο που μας περιβάλλει και να έχουμε τη δυνατότητα να εκφράζουμε κάθε θετικό και ωραίο που έχουμε στην καρδιά και την ψυχή μας. Τον θέλουμε τον ρομαντισμό για να μπορούμε να ονειρευόμαστε και να ζούμε  έρωτες, ταξίδια, την ομορφιά της φύσης και να απολαμβάνουμε τις χαρές της ζωής.

        

 

  INFO

 

Το γράμμα

Αδαμαντία Ζαφειροπούλου – Κουκουμέλη

Εκδόσεις Αγγελάκη

Σελ. 136, Τιμή € 12  

 

ΒΙΟ

Η Αδαμαντία Ζαφειροπούλου–Κουκουμέλη κατάγεται από το Αίγιο και την Κνωσό. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.

Είχε την τύχη να πετάξει με τα φτερά της Ολυμπιακής για είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια, ως Ιπτάμενη Συνοδός. Έτσι της δόθηκε η ευκαιρία, όχι μόνον να ταξιδέψει σε όλες τις ηπείρους, αλλά να γνωρίσει και να μελετήσει πολιτισμούς και ανθρώπους από πολλές χώρες. Μία εμπειρία μοναδική.

Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές, αφιερωμένες σ’ εκείνους που αγάπησε και στους τρεις γιους της.

Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και κοσμήματος, στην Αθήνα και τη Χαλκίδα, όπου κατοικεί μονίμως από το 2004 (Βασιλικό).

Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και της Académie Nationale de Lutèce Paris.

Έργα της:

Αγάπης νότες (1992), Αθήνα

Στου άπειρου τ’ ατλάζι (1993), Αθήνα

Χείλια-φιλιά-κοχύλια (1994), Αθήνα

Bonjour à l’ espoir (1995), Αθήνα

Στ’ ουρανού τα μονοπάτια (1997), Αθήνα

Μια ζωή αγάπη (2000), Αθήνα

Ελπίδας λόγια (2010), Αθήνα

Λόγια αληθινά παραμυθένια (2022) Αθήνα