Η παγίδα της λιτότητας – The Austerity Trap *

0
921

Editorial της International Herald Tribune

 Όταν ο Ρόμνεϊ αναφέρθηκε στην Ελλάδα για να ισχυριστεί

ότι απαιτούνται δημοσιονομικές περικοπές προκειμένου να αποφευχθεί μια κρίση χρέους, παρουσίασε μια εσφαλμένη ατζέντα

International Herald Tribune

Μετάφραση: Δάφνη Μαρία Βουβάλη

 Στην προεδρική τηλεμαχία της Δευτέρας 22 Οκτωβρίου, ο Μιτ Ρόμνεϊ επανέλαβε την άποψη και άλλων Ρεπουμπλικανών πολιτικών, ότι με την οικονομική πολιτική του προέδρου Ομπάμα οι ΗΠΑ «προχωρούν στον δρόμο της Ελλάδας». Ο κύριος Ρόμνεϊ επικαλέστηκε την Ελλάδα, προφανώς για ν’ αποδείξει ότι στις ΗΠΑ απαιτούνται βαθιές και άμεσες δημοσιονομικές περικοπές, προκειμένου ν’ αποφευχθεί μια κρίση χρέους.

 Δυστυχώς αυτό το παράξενο σχόλιο δεν αποτελεί έκπληξη σε μια προεκλογική εκστρατεία η οποία έχει πάρει διαζύγιο από τα γεγονότα. Ο προϋπολογισμός του προέδρου, όπως υπολογίστηκε από το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, θα σταθεροποιούσε την αναλογία του ομοσπονδιακού χρέους στην οικονομία για τουλάχιστον 10 χρόνια.

 Το πιο ενοχλητικό δε, είναι ότι το σχόλιο καταδεικνύει εσκεμμένη άγνοια όσον αφορά στα μαθήματα από την Ελλάδα, και το μόνο που μπορεί να κάνει μια τέτοια άγνοια, είναι να οδηγήσει σε κακές πολιτικές αποφάσεις στις ίδιες τις ΗΠΑ. Το μάθημα που πρέπει να πάρει κανείς από την Ελλάδα, είναι ότι το δημοσιονομικό της χάος επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο από τις άγριες δημοσιονομικές περικοπές.

 Νέα στοιχεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας στις 22 Οκτωβρίου, δείχνουν ότι οι χώρες που πραγματοποίησαν ανηλεείς δημοσιονομικές περικοπές – και ειδικά η Ελλάδα – είδαν το συνολικό βάρος του χρέους τους να αυξάνεται ως τμήμα της οικονομίας. Τα στοιχεία παρέχουν αμερόληπτη υποστήριξη σε αυτό που είναι πλέον σαφές σχεδόν σε όλους, εκτός από τους υπέρμαχους της λιτότητας Γερμανούς αξιωματούχους, και τους τρελαμένους με τα ελλείμματα Ρεπουμπλικάνους πολιτικούς. Δηλαδή, στο ότι οι βαθιές δημοσιονομικές περικοπές από μια κυβέρνηση σε περίοδο οικονομικής αδυναμίας είναι αντιπαραγωγικές, και περιπλέκουν, αν όχι καταστρέφουν τις ευκαιρίες για οικονομική ανάπτυξη.

 Οι ευρωπαϊκές στατιστικές συμβαδίζουν και με μια πρόσφατη ανάλυση οικονομολόγων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτοί οι τελευταίοι βρήκαν ότι οι δημοσιονομικές περικοπές είναι πολύ πιο καταστροφικές σε οικονομίες οι οποίες ανακάμπτουν από ύφεση, απ’ ό,τι πιστευόταν πριν. Και ο λόγος είναι ότι με τα επιτόκια κολλημένα κοντά στο μηδέν, δεν υπάρχει περιθώριο να μειωθούν περισσότερο όταν η δημοσιονομική πολιτική γίνεται αυστηρότερη, και κατά συνέπεια δεν υπάρχει τρόπος ν’ αντισταθμιστεί το πρόβλημα που δημιουργούν οι δημοσιονομικές περικοπές.

 Αν οι κυβερνήσεις προωθούν σε κάθε περίπτωση βαθιές περικοπές δαπανών, το αποτέλεσμα είναι μονάχα μεγαλύτερη οικονομική αδυναμία, χωρίς την βελτίωση που όλοι ελπίζουν για τον προϋπολογισμό. Αυτή ήταν η περίπτωση της Ελλάδας και άλλων κρατών της Ευρώπης όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Βρετανία. Αν υλοποιούνταν εδώ στις ΗΠΑ οι πολιτικές της δραστικής περικοπής των κυβερνητικών προγραμμάτων που πρεσβεύουν οι Ρεπουμπλικάνοι, σε συνδυασμό με την εξαιρετικά μεγάλη περικοπή των φόρων, η χώρα θα αντιμετώπιζε παρόμοια κατάσταση. Αν λάβει κανείς υπόψη του την ελληνική εμπειρία και τις πρόσφατες ευρωπαϊκές έρευνες, θα δει ότι αυτές καταδεικνύουν για τις ΗΠΑ πως ‘ένα μεγάλο στοίχημα’ για το έλλειμμα θα πρέπει να περιλαμβάνει δύο κύρια σκέλη: τις βραχυπρόθεσμες δαπάνες προκειμένου να ενισχυθεί η ανάκαμψη, σε συνδυασμό με την αύξηση των φόρων, και την περικοπή των δαπανών για να μειωθεί το έλλειμμα, καθώς η οικονομία θα ανακτά την υγεία της.

 Και ο κύριος Ομπάμα βρίσκεται σε καλύτερη θέση για να προωθήσει αυτή την ατζέντα από τον κύριο Ρόμνεϊ. Ο κύριος Ομπάμα μπορεί να κάνει το πρόγραμμά του για τις θέσεις εργασίας, το οποίο είχε παρουσιαστεί τον περασμένο Σεπτέμβριο αλλά είχε παρεμποδιστεί από τους Ρεπουμπλικάνους τους Κογκρέσου, τμήμα του δημοσιονομικού πακέτου που θα συζητηθεί μετά τις εκλογές, όταν οι πολιτικοί θα πρέπει να συμφωνήσουν γύρω από τις αυξήσεις των φόρων και τις περικοπές των δαπανών, προκειμένου να αποφύγουν τον λεγόμενο δημοσιονομικό ‘γκρεμό’.

Η ατζέντα του κυρίου Ρόμνεϊ δεν εστιάζει αμέσως στις θέσεις εργασίας, αλλά βασίζεται, ανόητα, στις περικοπές φόρων και την απορρύθμιση, προκειμένου να βοηθήσει στην ανάκαμψη. Ενώ επιπλέον, τόσο αυτός όσο και το κόμμα του, εξακολουθούν να επιμένουν στην πρόωρη μείωση των ελλειμμάτων, η οποία, σε μια εύθραυστη οικονομία, είναι ο πραγματικός δρόμος προς την Ελλάδα.

info@bookbar.gr

 

  • Το παραπάνω άρθρο δημισιεύτηκε ως Editorial στην έντυπη έκδοση της International Herald Tribune των The New York Times στις 25/ Οκτ/ 2012 και αναρτήθηκε την ίδια μέρα στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας στο διαδίκτυο. Παρά την βαρύνουσα πολλαπλή πολιτική σημασία του και την εκτεταμένη αναφορά στην ελληνική οικονομία και στην Ελλάδα, παραδόξως δεν αποδόθηκε στα ελληνικά και δεν έγινε καμία σχετική αναφορά στα καθ’ ύλην αρμόδια μεγάλα ελληνικά ΜΜΕ, τηλεοπτικά, έντυπα και ηλεκτρονικά. Συνεκτιμώντας τη σπουδαιότητα του και για λόγους ευρύτερης ενημέρωσης του ελληνικού κοινού, το παρουσιάζουμε μεταφρασμένο, παρά το γεγονός ότι δεν εντάσσεται στη λογοτεχνική και βιβλιοκριτική θεματολογία του Book Bar.

 

Σχετικά Links

THE AUSTERITY TRAP