ΓΙΑΝΝΗΣ Ν. ΜΠΑΣΚΟΖΟΣ
Μουσικά, νυχτερινά και ποτισμένα με εκείνη τη μεθυστική οσμή του αλκοόλ, τα έντεκα διηγήματα του Γιάννη Μπασκόζου. Έντεκα ιστορίες με κύριο φόντο τη νύχτα στη σημερινή Αθήνα και τα πρόσωπα που τη στοιχειώνουν, αναζητώντας στα στέκια της τον «άλλο, ξεχασμένο εαυτό τους. Με βασική πυξίδα τη μουσική.
Η μουσική του χθες και του σήμερα. Οι μουσικές του άλλοτε και του τώρα. Από τη τζαζ στα τσιγγάνικα, από το ροκ στις πλανόδιες ορχήστρες με το ακορντεόν, από τα ρεμπέτικα στα ηλεκτρο-λαϊκά της παραλιακής. Ποιοι ακούνε ακόμη τζαζ; Ποιοι ακούνε ακόμη ρεμπέτικα; Σε ποιους θυμίζει κάτι, ένα παλιό τραγούδι του Μανώλη Αγγελόπουλου;
Από τις εποχές που η μουσική είχε και δήλωνε ταυτότητα σε ένα μουσικό συνονθύλευμα κοινής λήψης. Ένα συνονθύλευμα που θέλοντας και μη σε παρασύρει μαζί του και σε κάνει μέρος του σωρού… Εξίσου παράταιρες και αταίριαστες γίνονται και οι παρέες. Εναλλακτικοί και αποτραβηγμένοι με νονούς της νύχτας, μέλη του κόμματος με πόρνες, ροκάδες με …σκυλάδες.
Το παιχνίδι του χθες με το σήμερα ξεδιπλώνεται σε γνωστά αλλά και απόμερα στέκια της πόλης. Από το Half Note και την κρεαταγορά, στα μπαράκια της Πατησίων και στα ταβερνάκια του Προφήτη Ηλία. Μικρά, νυχτερινά και μετέωρα περιστατικά, σαν φωτογραφικά στιγμιότυπα, που αφήνουν αναπάντητα ερωτηματικά, όπως τόσα και τόσα συμβάντα στη ζωή που μας αφήνουν με την απορία. Αυτά ακριβώς τα στιγμιότυπα «αιχμαλωτίζονται» στα διηγήματα του Γιάννη Μπασκόζου, αναδεικνύοντας το ερωτηματικό, την απορία και το ελλειπτικό της ίδιας μας την ύπαρξης σε κάτι τόσο ισχυρό, που γίνεται επισήμανση. Όπως λένε : Τίποτα επαναλαμβανόμενο, δεν είναι τυχαίο…
Ένας πατέρας θέλει να μυήσει το γιό του στη μουσική της τζαζ και καταλήγουν να ακούνε τσιγγάνικα, παρέα με ηλικιωμένους Κωνσταντινοπολίτες. Ένα στέλεχος του κόμματος, γιορτάζει τα γενέθλιά του στην κρεαταγορά, παρέα με πόρνες και νταβατζήδες. Μια παρέα πηγαίνει να ακούσει παλιά ρεμπέτικα και καταλήγει να γίνει ακούσιος θεατής ενός κιτς ζευγαριού που χορεύει τσιφτετέλι. Ένας νεαρός αστυνομικός πηγαίνει στη Μονεμβασιά να ανακαλύψει τον κλέφτη μιας πέτρας με ζωγραφική του Γιάννη Ρίτσου και τελικά ανακαλύπτει μια κοπελίτσα που έχει κρυμμένο στο σακίδιό της ένα …laptop!
Ευαίσθητη, αντικομφορμιστική, τρυφερή, νοσταλγική και πολύ ανθρώπινη η ματιά του συγγραφέα, όπως εκφράζεται στις έντεκα αυτές ιστορίες. Σε τόνους χαμηλόφωνους, νυχτερινούς, εξομολογητικούς και ειλικρινείς, χωρίς ποτέ να υψώνεται στους τόνους της αγανάκτησης, ακόμη κι όταν αναφέρεται στο παρακμασμένο και κυνικό σκηνικό μιας «μικρής αν και ιστορικής, οικονομικής εφημερίδας»……
Γνωρίζω τον Γιάννη Μπασκόζο πολλά χρόνια, από το ρεπορτάζ του βιβλίου και ως διευθυντή του λογοτεχνικού περιοδικού «Διαβάζω». Τα δημοσιογραφικά του κείμενα και οι συνεντεύξεις του αποδεικνύουν επαγγελματική επάρκεια και ευρύτητα γνώσεων. Όμως με αυτά τα όμορφα διηγήματα αποκαλύπτει μιαν άλλη, ευαίσθητη, βαθειά φιλοσοφημένη και μη συμβατική πλευρά του, που ήταν κατά κάποιο τρόπο αθέατη ή …επιμελώς κρυμμένη. Διάβασα τις ιστορίες με μεγάλη ευχαρίστηση και ομολογώ πως χάρηκα πολύ για την … εκ νέου συνάντηση!
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΣΑΜΙΧΑΛΗ
Ο Γιάννης Ν. Μπασκόζος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Σπούδασε μαθηματικά και είναι κάτοχος διδακτορικού στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Εργάζεται ως δημοσιογράφος στο Βήμα. Διευθύνει το περιοδικό Διαβάζω, μηνιαία επιθεώρηση για το βιβλίο. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων ΜΕΖ (Καστανιώτης, 2005), την πολιτιστική μελέτη Τα περιττά και τα ουσιώδη, πολιτιστικές τάσεις στη μεταπολίτευση (Δελφίνι, 1996) και έχει επιμεληθεί τον συλλογικό τόμο Η Πολιτική οικονομία της παγκοσμιοποίησης (σε συνεργασία με τον καθηγητή Κώστα Λαπαβίτσα, Παπαζήση (2003) κ.ά.
«ΠΟΙΟΙ ΑΚΟΥΝΕ ΑΚΟΜΑ ΤΖΑΖ; και άλλες περίεργες ιστορίες»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΔΡΟΣ 2011
ΣΕΛ. 152, ΤΙΜΗ € 12
