«Με την υπογραφή Χέμινγουεϊ , 1923 – 1939»
«Ο Μουσολίνι είναι η μεγαλύτερη απάτη στην Ευρώπη. Ακόμα κι αν ο Μουσολίνι με έπιανε και μ’ έστελνε για τουφεκισμό την επομένη, ακόμα και τότε θα τον θεωρούσα σκέτη απάτη. Η εκτέλεσή μου θα ήταν μια ωραιότατη μπλόφα. Πάρτε μια φωτογραφία του Μουσολίνι και αναλύστε την. Θα διακρίνετε την αδυναμία στο στόμα του, η οποία τον αναγκάζει να παίρνει αυτό το βλοσυρό ύφος που τον έχει κάνει διάσημο, αυτό που μιμείται κάθε δεκαεννιάχρονο φασιστάκι στην Ιταλία. Μελετήστε το παρελθόν του. Μελετήστε το συνασπισμό ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργατιά, που είναι ο φασισμός και αναλογιστείτε την ιστορία συνασπισμών του παρελθόντος. Μελετήστε τον ευφυή τρόπο με τον οποίο ντύνει μικρές ιδέες με μεγάλα λόγια.» Αυτά έγραφε μεταξύ άλλων ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ το 1923 από την δημοσιογραφική του αποστολή στις συνεδριάσεις της Διάσκεψης της Λωζάννης , την οποία κάλυπτε για την εφημερίδα “The Toronto Daily Star”.
Νομίζω πως ακόμη και αν κάποιος δεν έχει ακούσει ποτέ στη ζωή του το όνομα του Χέμινγουεϊ και δεν έχει διαβάσει τίποτε άλλο δικό του, το παραπάνω απόσπασμα θα αρκούσε για να του τραβήξει την προσοχή! Για να μην αναφερθούμε στην πρώιμη διορατικότητα του κειμένου, που γραμμένο το 1923, σκιαγραφεί το πορτρέτο ενός από τους ανθρώπους που πρωταγωνίστησαν στην καταστροφική παράνοια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στο μικρό αυτό απόσπασμα, ο μεγάλος Χέμινγουεϊ , συμπυκνώνει σε δύο μόνο προτάσεις, το φαινόμενο του φασισμού: 1. «Συνασπισμός ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργατιά» 2. «Μικρές ιδέες με μεγάλα λόγια». Τι άλλο να προσθέσει κανείς;
Ο Χέμινγουεϊ διαμορφώθηκε λογοτεχνικά μέσα από τη δημοσιογραφία και αποτελεί μέχρι σήμερα το «ίνδαλμα» για πολλούς δημοσιογράφους παγκοσμίως. Ο ίδιος , παρότι πίστευε ότι το λογοτεχνικό του έργο δεν μπορεί να συγκριθεί με τα δημοσιογραφικά του κείμενα, κατανοούσε ωστόσο ότι και στα κείμενα αυτά υπάρχει διαχρονική αξία.
Τα δημοσιογραφικά κείμενα του Χέμινγουεϊ, στον σημερινό αναγνώστη δεν προκαλούν απλώς έκπληξη αλλά και σοκ! Ποιος θα μπορούσε να συγκρίνει τα διεισδυτικά, σκεπτόμενα, γλαφυρά και μαχητικά αυτά άρθρα με την πλειοψηφία των κειμένων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας στον σύγχρονο Τύπο; Και δεν αναφέρομαι μόνο στην προσωπική έμπνευση του μεγάλου λογοτέχνη αλλά και σε κάτι ακόμη. Στην ελευθερία του Τύπου, την οποία διαισθάνεται κανείς, ως προϋπόθεση, πίσω από τις γραμμές, μια ελευθερία που στις μέρες μας πραγματικά σπανίζει…. Με αποτέλεσμα να γράφονται … «μεγάλα λόγια για μικρές και ιδέες» και το αντίστροφο, παραπέμποντας, με τρόπο πικρό και ανησυχητικό στα λόγια του νομπελίστα και κλασσικού της αμερικανικής λογοτεχνίας.
Το βιβλίο «Με υπογραφή Χέμινγουεϊ, 1923 – 1939: Οι πέστροφες, τα λιοντάρια, ο ισπανικός εμφύλιος» είναι ο δεύτερος τόμος δημοσιογραφικών κειμένων που εκδίδεται από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Ο τόμος ξεκινά με τις ειρωνικές του ανταποκρίσεις για τον Μουσολίνι, συνεχίζεται με ρεπορτάζ για τις δύο πιο αγαπημένες του ασχολίες, το κυνήγι και το ψάρεμα, και ολοκληρώνεται με το έπος του Ισπανικού Εμφυλίου, όπου ο αμερικανός συγγραφέας πήγε για να βοηθήσει τη νόμιμα εκλεγμένη δημοκρατική κυβέρνηση κατά του φασισμού του Φράνκο.
Στον πρώτο τόμο, που εκδόθηκε πριν από ένα χρόνο, με τίτλο «Με υπογραφή Χέμινγουεϊ, 1920 -1922 : Ιταλία, Βαλκάνια, Μικρασιατική καταστροφή» παρουσιάζονται οι ανταποκρίσεις εκείνης της ιστορικής περιόδου και βέβαια παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Έλληνα αναγνώστη.
Εξαιρετική απόδοση των κειμένων από τα αγγλικά και στα δύο βιβλία από τους Κωστή Καλογρούλη και Ηλία Μαγκλίνη.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΣΑΜΙΧΑΛΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ 2011
Μετάφραση: Κωστής Καλογρούλης, Ηλίας Μαγκλίνης
ΣΕΛ. 518, ΤΙΜΗ € 23,43
ΕRNEST HEMINGWAY BIO
O Έρνεστ Xέμινγουεϊ γεννήθηκε το 1899 σε ένα προάστιο του Σικάγο. Αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, το 1917, πιάνει δουλειά ως ανταποκριτής στην εφημερίδα Star του Κάνσας Σίτι και ένα χρόνο αργότερα βρίσκεται ως οδηγός ασθενοφόρου στην πρώτη γραμμή του μετώπου στην Ιταλία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Τραυματίζεται, επιστρέφει στις ΗΠΑ και το 1922 μετακομίζει στο Παρίσι. Το 1925 εκδίδει το πρώτο του βιβλίο, τη συλλογή διηγημάτων με τίτλοΣτην εποχή μας. Ένα χρόνο αργότερα, με το Κι ο ήλιος ανατέλλει, θα γίνει πασίγνωστος σε όλο τον κόσμο. Το 1936 θα βρεθεί στην Ισπανία για να καλύψει δημοσιογραφικά τον Iσπανικό Eμφύλιο. Το 1939 εγκαθίσταται στο κτήμα Φίνκα Βίχια, στα περίχωρα της Αβάνας. Τη χρονιά 1944 συμμετέχει ως δημοσιογράφος στην απόβαση της Νορμανδίας. Το 1954 του απονέμεται το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Ούτε όμως η φήμη που τον ήθελε ως τον σπουδαιότερο συγγραφέα του καιρού του, ούτε οι τέσσερις γάμοι του, ούτε η λατρεία του για το κυνήγι και την περιπέτεια τον σώζουν από την κατάθλιψη: το 1961, μπροστά στο φόβο των γηρατειών και μακριά από την αγαπημένη του Κούβα, ο Χέμινγουεϊ αυτοκτονεί σε ηλικία εξήντα δύο ετών με τον τρόπο που είχε αυτοκτονήσει και ο πατέρας του.
