Η αστυνομική …ζήλεια της κυρίας Ιουλίας
Γράφει ο Νίκος Μουλίνος
Η κυρία Ιουλία, η σύζυγος του Μπάμπη, χρόνια τώρα, ψάχνει το …ταλέντο της. Από την ημέρα που άκουσε στη τηλεόραση, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα κάποιο ταλέντο, μικρό ή μεγάλο. Όμως, όπως προσθέτανε, εκείνο δε σε ρωτάει « Να βγω;». Πρέπει, και εσύ να είσαι σε διαρκή ετοιμότητα και να το ανακαλύψεις. Γι αυτό και προσπαθεί με επιμονή και υπομονή να βρει το δικό της.
Τελευταία η Ιουλία διάβασε Κική Δημουλά. Ενθουσιάστηκε !
«Μπάμπη μου, νοιώθω την ανάγκη να γράψω και εγώ στίχους», δήλωσε.
Ο Μπάμπης έμεινε …άφωνος, κι ο νους, του θύμισε τι πέρασε αλλά και τι πλήρωσε , πριν κάνα δυο χρόνια που η Ιουλία ανακάλυψε το «ταλέντο» της ζωγραφικής. Διότι, πρώτα από όλα χρειάστηκε να διαμορφώσουν ένα δωμάτιο σε εργαστήριο, ύστερα πήρανε χρώματα, χαρτί και μουσαμάδες, λάδια, τρίποδα, κορνίζες, πινέλα διάφορα και διαφορετικά, πληρώσανε μέχρι και μοντέλα, αλλά, και μερικές γκαλερί για να την …εκθέσουν.
Έτσι, το καινούριο ταλέντο της Ιουλίας ο Μπάμπης, το εξετάζει οικονομικά, λόγω κρίσης, και κρίνει ότι τον συμφέρει. Διότι, σου λέει , πόσο χαρτί και στυλό θα ξοδέψει ; ‘Έτσι τη σπρώχνει στα «ποιητικά», ζητώντας της μάλιστα να γράψει ένα ποίημα και για εκείνον
«Πότε το θέλεις;» τον ρώτησε γλυκά
«Άμα σου έρθει Ιουλία», τη καθησύχασε. «Δεν είμαι η τρόικα!»
«Κι όλα καλά και το μέλι γλυκό! », χαμογέλασε ο Μπάμπης με νόημα, αλλά , η έμπνευση δεν της ήρθε της Ιουλίας και δεν του έγραψε ποτέ ποίημα – αφιέρωση, ενώ πρόσεξε ότι η Ιουλία διέκοψε την ποίηση και το έριξε στις …αστυνομικές ιστορίες!
Η Ιουλία έμαθε απέξω το κατορθώματα του Μπέκα, του Μαιγκρέ, του Χαρίτου, των αστυνομικών του FBI, του Σέρλοκ Χόλμς, του Πουαρώ, ενώ είχε κρεμάσει στη κουζίνα μια τεράστια φωτογραφία της Αγκάθα Κρίστι και περίμενε την αφορμή για να …δράσει , ως ταλαντούχος αστυνομικίνα.
Λίγες μέρες μετά χτύπησε την πόρτα, του διαμερίσματος, η κυρία του τρίτου, που ζήτησε να μπει και αφού μπήκε, εξηγήθηκε.
«Κάποιος κλέβει την αλληλογραφία μου, κυρία Ιουλία, νομίζω ότι είναι τρομερό, πολύ τρομερό! Τι λέτε ;»
Η Ιουλία χαμογέλασε με νόημα, και κάτι από μέσα της, το ένοιωθε ρε παιδί μου, της ξύπνησε το ένστικτο, που της έλεγε, δυνατά και επίμονα, σαν από σύνθημα ενθουσιασμένου λαού: «Τώρα , ήρθε η ώρα !»
Άρχισε τις ερωτήσεις, έκανε κρυφές και φωναχτές σκέψεις, έφτιαξε σενάρια και παζλ, ρώτησε διακριτικά , ξαναρώτησε αδιάκριτα, έξυσε το κεφάλι της και κατέληξε.
«Έχετε εχθρούς; Σας ζηλεύουν μήπως;» ενώ σουλατσάριζε, όλη αυτή την ώρα, πάνω κάτω στο σαλόνι, μπροστά στη κυρία του τρίτου, που ήταν ζωντοχήρα, σχετικά νέα, με καλοδουλεμένο κορμί, πλούσια ανωφέρεια και στρωτή περιφέρεια, και που φορούσε ντεκολτέ βαθύ, κολλάν μαύρο και ήταν βαμμένη ως τραγουδίστρια απόκεντρου μπουζουξίδικου.
Η κυρία του τρίτου έμεινε για λίγο με το στόμα ανοιχτό και δήλωσε ότι άλλο ήθελε, αλλά, τέλος πάντως…
«Τι …τέλος πάντων;» ρώτησε η Ιουλία
«Ε, να, τόση φασαρία; Δε βαριέσαι, κάτι λογαριασμοί ήτανε. Εδώ που τα λέμε και τι έγινε ; Χαλάλι, εγώ ήρθα για τον κύριο Μπάμπη…» διευκρίνισε.
Η Ιουλία έκανε ένα περίεργο μορφασμό κι άφησε ένα παρατεταμένο « Αααα». Σχόλιο ουδέν, αλλά σκέψεις γυναικείου αστυνομικού δαιμόνιου …καντάρια!
Κι άρχισε, εσωτερικά, να ασχολείται με την …υπόθεση. Το ταλέντο τώρα της έβγαινε με ξεχωριστή ευκολία. Έβαλε κάτω όλα τα δεδομένα που είχε, μαρτυρίες, ενδείξεις, αποδείξεις, ενοχές, ενώ έμεναν προς διευκρίνιση ο τόπος του εγκλήματος και η τιμωρία του ένοχου. Σκέφτηκε όμως, ότι « Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό!» συνδέοντας την επιθυμία της με τα ξυράφια του κουρέα.
Η επιβεβαίωση, στις σκέψεις της, ήρθε απρόσκλητη, από την κυρία του τρίτου, όταν αβίαστα «ομολόγησε».
Είπε ότι βλεπόντανε εκείνη και ο Μπάμπης και κορυφώθηκε με την αποκάλυψη ότι ο Μπάμπης, ναι, ναι ο Μπάμπης , είχε πάει σπίτι της, διότι είχε πρόβλημα με τα υδραυλικά στη κουζίνα, με το μεγάλο καναπέ, και κατέληξε ότι τον ήθελε ύστερα από τόσες μέρες διότι «έχει ένα κάποιο προβληματάκι, πάλι – και τι σύμπτωση! – κοντά στο καναπέ της κουζίνας!…»
Ο Μπάμπης πρόλαβε, τη κυρία του τρίτου ακριβώς, στην εξώπορτα, και οι υποψίες της Ιουλίας επιβεβαιώθηκαν, σαν σε «αναπαράσταση», από τις αντιδράσεις του. Διότι τη χαιρέτησε με χειραψία διαρκείας και με το άλλο χέρι, τη χτύπησε ελαφρά, και πολλές φορές στο χέρι, που της κρατούσε,. Ύστερα , σαν σε «σύνθημα», της χαμογέλασε υπερβολικά όσο και αναίτια, τη «κοίταξε» στα μάτια ώρα πολλή και τη «ρώτησε» για τα υδραυλικά και το καναπέ. Τέλος, όταν έφυγε η κυρία του τρίτου, της έκανε σχόλιο «θετικό», αλλά με… κεφαλαίο Θήτα. Το πρόσεξε κι αυτό η Ιουλία!…
Λίγες ώρες αργότερα ο Μπάμπης πίνει ουίσκι και καπνίζει μοναχός του στο σαλόνι, ενώ «η ταλαντούχος» κυρία Ιουλία, από τη κουζίνα, ξεδιπλώνει το τελευταίο και σημαντικότερο(!) γυναικείο ταλέντο της, το …θεατρικό, σε τόνους αρχαίας τραγωδίας και όσο πιο δυνατά μπορεί.
«Χίλιες φορές, τα άλλα της ταλέντα κι ας μου στοιχίζανε, οικονομικά, κάτι παραπάνω», μονολογεί και σκέφτεται ο Μπάμπης που του πήρε ένα μήνα περίπου για να συνέλθει από την αστυνομική …ζήλεια της Ιουλίας!
Επιμέλεια κειμένου, εικονογράφηση: Ελπίδα Πασαμιχάλη
