«Αφιερωμένο στις μανάδες μιας άλλης γενιάς»
«Αυτό το βιβλίο είναι η κάθαρσή μου. Είναι το τέλος μιας τριλογίας που ξεκίνησε το 2015. Και τα τρία βιβλία μου έχουν την ίδια αφετηρία. Τον πόνο του θανάτου, την ωδή στην έλλειψη και το καλωσόρισμα στη γνώση που λέει, πως ποτέ και τίποτα δεν τελειώνει. Με αυτό το βιβλίο μοιράζομαι με τους αναγνώστες το κάλλος της μητέρας μου, της Ροδούλας, καθώς και τα διδάγματα που με προικοδότησε. Το πένθος με τη φυγή του συζύγου μου και τη δική της με οδήγησε στην καταγραφή και των τριών βιβλίων. «Η αριστερή μου πλευρά» ήταν η πιο επώδυνη. Εδώ συνειδητοποίησα ότι ζω μόνη πια μέσα σε ένα σπίτι που άλλοτε έσφυζε από ζωή και από θαύματα.
Η ώρα αυτή της αλήθειας έγινε υπαγόρευση και η αριστερή μου πλευρά… Τίτλος που προκύπτει από την ιδεολογία της οικογένειας, το ήθος και τη στάση ζωής της Ροδούλας αλλά και από την έξοχη αντίδρασή της όταν ένα εγκεφαλικό επεισόδιο κατέστρεψε τη δύναμη της αριστερής της πλευράς.»
Αυτά εξομολογείται η Δέσποινα Σωτηροπούλου σε συνέντευξη της στην Athens Voice με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του βιβλίου της Η αριστερή μου πλευρά από τις εκδόσεις Ινφογνώμων.
Συγγραφέας, δημοσιογράφος με πολυετή εμπειρία και αντιδήμαρχος στο δήμο Νίκαιας – Ρέντη, η Δέσποινα Σωτηροπούλου διαθέτει τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου, όπως έγινε και με τα δύο προηγούμενα, στα παιδιά που πάσχουν από καρκίνο. Έχοντας βιώσει μέσα στην ίδια της την οικογένεια το σκληρό «άγγιγμα» της νόσου, με απώλειες των ανθρώπων που αγαπούσε, πατέρα, σύζυγο και μητέρα, κατόρθωσε να μετατρέψει τον πόνο σε αγάπη και την απώλεια σε δημιουργία.
Το βιβλίο Η αριστερή μου πλευρά έρχεται να ολοκληρώσει την τριλογία που ξεκίνησε το 2015 με τα βιβλία Ορκίζομαι στις ρυτίδες μου και Τι… είπαμε ότι είναι ο έρωτας όλα από τις εκδόσεις Ινφογνώμων, με τον εκδότη του οποίου κ. Σάββα Καλεντερίδη παραμένουν συνεπείς και συνεχίζουν να τιμούν την αρχική υπόσχεση που έδωσαν ότι τα έσοδα θα διατίθενται για ιερό σκοπό.
«Μια κιβωτός ποίησης»
Η εμφάνιση της Δέσποινας Σωτηροπούλου τα ελληνικά γράμματα δεν πέρασε απαρατήρητη ούτε από το κοινό ούτε από τους κριτικούς. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος ξεχώρισε το έργο της, κάνοντας λόγο για νέο λογοτεχνικό είδος που συνδυάζει το ρομαντισμό με τον υπερρεαλισμό. Όπως σημείωνε στο κείμενό του: «Τα βιβλία της διακατέχονται από μια πλημμυρίδα συναισθημάτων και παράλληλα από λύσεις αιφνιδιασμού. Ένας χείμαρρος συναισθημάτων, όπως η μεγάλη σχολή του ρομαντισμού όταν αντικατέστησε την κλασσική διατύπωση των λέξεων, συναντάται με τις υπερρεαλιστικές λύσεις. Με λύσεις αιφνιδιασμού στην έκθεση των λέξεων, στο πάντρεμα των λέξεων, στο γάμο των λέξεων.
Αυτά τα κείμενα έχουν γραφεί από άνθρωπο με παιδεία και ποιητική παρακαταθήκη. Είναι φανερό, ότι υπάρχει μια κιβωτός ποίησης που λειτουργεί.»
Από τη Μικρασιατική καταστροφή ως τη Μεταπολίτευση και ….την καραντίνα
Η κυκλοφορία του τρίτου της βιβλίου Η αριστερή μου πλευρά συνέπεσε με την δεύτερη και ίσως πιο «σιωπηλή» καραντίνα, που κυριολεκτικά «πάγωσε» τους πάντες και τα πάντα. Όμως ακόμη και μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, βρίσκει το δρόμο του για τους αναγνώστες, που θα συναντήσουν στις σελίδες του τον ούριο άνεμο της μνήμης, που ξεκινά από την Μικρασιατική καταστροφή, διατρέχει την Κατοχή και φτάνει ως τη Μεταπολίτευση. Με γλαφυρή και λυρική αφήγηση αλλά και εύστοχους συμβολισμούς, η συγγραφέας εξυμνεί την ψυχική ευγένεια και την αξιοπρέπεια, που έχουν τη δύναμη να υπερνικούν τη φτώχια, τις κακουχίες αλλά και την κοινωνική ευτέλεια.
Αφιερωμένο στις μανάδες μια άλλης γενιάς…..
Όπως σημειώνεται στο οπισθόφυλλο Η αριστερή μου πλευρά είναι «Ένας ύμνος στην αγάπη μέσα από τη σιωπηρή ζωή της Ροδούλας. Της μητέρας της. Ένα βιβλίο αφιερωμένο στις μανάδες μιας άλλης… προηγούμενης γενιάς.»
Από τον ερχομό της οικογένειας στην Ελλάδα με την Μικρασιατική καταστροφή. «Ο ξεριζωμός κόρη μου είναι παράλογος. Σαν μωρό σε κορμί μεγάλου.»
Από την Κατοχή και τον αντάρτη πατέρα μέχρι τον αντιστασιακό σύζυγο «Προς χάριν των αριστερών του πατέρα πράξεων. Προς χάριν των αριστερών της μητέρας φρονημάτων. Σε αυτή τη χάρη στόχευαν κι έπεφταν και από αυτήν πλήθαιναν.»
Και από τη μεταπολίτευση μέχρι το εγκεφαλικό επεισόδιο που κατέστρεψε την αριστερή της πλευρά. Την πλευρά της ιδεολογίας και της θηλυκής φύσης. Και τότε στο μισό της όλο, εμφανίζεται ο νεαρός θεραπευτής «Στα σημεία του πόνου. Εκεί την άγγιζε. Στα κέντρα της κατασκευής της. Εκεί την ακουμπούσε. Στα χέρια του, τα γηραιά της διαλύονταν κύτταρα και χώρο για τη δεύτερή της έκαναν νιότη».
Από το 2015 που κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο μέχρι την έκδοση του τρίτου Η αριστερή μου πλευρά όπως σημειώνει η ίδια «Τριάντα χιλιάδες ευρώ έχουν διατεθεί μέχρι σήμερα σε παιδιά που νοσούν από καρκίνο, είτε μέσα από το σύλλογο γονέων παιδιών με καρκίνο Η ΠΙΣΤΗ, είτε σε παιδιά που έπρεπε να μεταφερθούν στο εξωτερικό για ειδικότερες θεραπείες.»
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ινφογνώμων.
INFO
Η αριστερή μου πλευρά
Δέσποινα Σωτηροπούλου
Εκδόσεις Ινφογνώμων 2020
ΒΙΟ
Δέσποινα Σωτηροπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νίκαια της Αττικής. Από το 1983 δημοσιογραφεί στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και ανήκει στους εμπνευστές και πρωτεργάτες της Ελεύθερης Ραδιοφωνίας. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και στην πολύχρονη καριέρα της έχει διακριθεί για τα πολιτιστικά της ρεπορτάζ στην τηλεόραση. Από τα ιδρυτικά μέλη για την σύσταση της ελεύθερης ραδιοφωνίας και για 25 χρόνια παραγωγός ραδιοφώνου ΚΑΝΑΛΙ 1 ΠΕΙΡΑΙΑ, ΡΑΔΙΟ ΚΥΚΛΟΣ, FLASH 96,1, EΛΛΑΔΑ FM 88,6, AIΓΑΙΟ FM 88,3, FM 100, ΑΘΗΝΑ 98,4. Συνεντεύξεις και πολιτιστικό – καλλιτεχνικό ρεπορτάζ στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο Αυγή, Έψιλον, Ταχυδρόμος, Play Boy, 300, Γιατί, Κυριακάτικο φύλο Εsppresso, Λοιπόν, Περί, κ.α. Αρχισυντάκτρια τηλεοπτικών εκπομπών και τοπικών εφημερίδων όπως Δημοτικό Παρόν, Αντίκτυπος, Δελτίο Τύπου, Νίκαια 2000, κ.α. Παραγωγός πολιτιστικών εκδηλώσεων όπως “Με κόκκινο κραγιόν”, “Οι μνήμες στάζουν ακόμα πατρίδα”, “Από τον Πόντο στην Κρήτη με έναν αναστεναγμό”, “Τα απαγορευμένα”, “Με τα μάτια ατενίζοντας το μέλλον, “Πόντος-Αρμενία, χθες σήμερα, μια διαδρομή από μνήμες”, “Με άρωμα γυναίκας” και μια σειρά από αφιερωματικές παραστάσεις με τον τίτλο Υπέροχοι Άνθρωποι, για εκείνους που προσέφεραν στον χώρο της τέχνης και του πολιτισμού .
Ίδρυσε και καθιέρωσε τοπικά φεστιβάλ, υπήρξε Σύμβουλος Επικοινωνίας στα Ελληνικά Ταχυδρομεία, παραγωγός πολιτιστικών παραστάσεων και ντοκιμαντέρ. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται ενεργά με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και έχει διατελέσει Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης και Αντιδήμαρχος Πρασίνου – Περιβάλλοντος στον ενιαίο Δήμο Νίκαιας Αγ. Ι. Ρέντη. Σήμερα τελεί Αντιδήμαρχος Ισότητας – Τρίτης Ηλικίας.
Το “Ορκίζομαι στις ρυτίδες μου” αποτέλεσε το πρώτο της βιβλίο.
