Μάρκος Απέργης – «Η αριστοκρατία είναι πηγή έμπνευσης για πολλά αστυνομικά»

0
429

Το σημάδι του δράκου – αστυνομικό μυθιστόρημα

 

Ένα μυστηριώδες νησί στη βόρεια Αγγλία, ένας μεσαιωνικός μύθος για δράκο και αλλόκοτες εξαφανίσεις προσώπων, γίνονται ο καμβάς με τον οποίο ο Μάρκος Απέργης κάνει το ντεμπούτο του στη λογοτεχνία, με το αστυνομικό μυθιστόρημα που έχει τίτλο «Το σημάδι του Δράκου».

Ένας εκκεντρικός και απρόβλεπτος μα ευφυής ντετέκτιβ και ένας νεαρός ιατροδικαστής αριστοκρατικής καταγωγής με υψηλές γνωριμίες, δύο πραγματικοί τζέντλεμεν που συνδέονται με βαθιά αλληλοεκτίμηση,  συνεργάζονται για να ξεδιαλύνουν το μυστήριο αλλά και τη δολοφονία μιας νεαρής κοπέλας στο πολυτελές ξενοδοχείο του νησιού.

 Με μια ιστορία που διαδραματίζεται στις αρχές του 20ου αιώνα ο Μάρκος Απέργης κατορθώνει να μεταφέρει στον σημερινό αναγνώστη το εξεζητημένης ευγένειας και καλών τρόπων ύφος των αστυνομικών εκείνης της εποχής, τον αψεγάδιαστο επαγγελματισμό των ερευνητών και τη λατρεία της λεπτομέρειας, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον με ένα μυστήριο, που η επίλυσή του απαιτεί ευφυία και λογικούς συσχετισμούς. Ένα αστυνομικό που έχει την αύρα των έργων του Sir Arthur Conan Doyle του οποίου ο συγγραφέας δηλώνει θερμός θαυμαστής.  

Συνέντευξη στην Ελπίδα Πασαμιχάλη

 

Το «Σημάδι του Δράκου» είναι το πρώτο σας μυθιστόρημα. Τί σας οδήγησε στη λογοτεχνία;

Στη λογοτεχνία οδηγήθηκα ύστερα από πολλά χρόνια ανάγνωσης λογοτεχνικών βιβλίων, κυρίως αστυνομικού περιεχομένου. Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε να πλάθω αστυνομικά σενάρια από παιδί, αλλά ποτέ δεν άλλοτε δεν είχα την ιδέα να τα αποτυπώσω στο “χαρτί”. Με αυτά τα δεδομένα πάντως, θα έλεγα ότι θα μπορούσα και νωρίτερα να έχω κάνει αυτό το βήμα, όμως ποτέ δε θεωρώ ότι είναι αργά. Κάθε πράγμα στην ώρα του.

Ποιες ήταν οι πηγές έμπνευσης για την υπόθεση; Θα θέλατε να μας μιλήσετε γι αυτήν;

Οι κύριες πηγές έμπνευσης είναι κλασσικά αστυνομικά βιβλία, αλλά και κινηματογραφικές σειρές που με ώθησαν να γράψω αυτό το σενάριο. Είναι μια υπόθεση που προσπάθησα να κρατήσω όσο το δυνατό προσκολλημένη στο κεντρικό μυστήριο και να μην “απλωθώ” σε λεπτομέρειες που δεν έχουν άμεση σχέση με αυτό και αυτή τη γραμμή σκοπεύω να ακολουθήσω και στην πορεία.

 Πως γεννήθηκε ο «μύθος του Δράκου»;

Ομολογουμένως, ο μύθος για ένα δράκο εκ πρώτης όψεως δε φαίνεται τόσο ταιριαστός σε ένα αστυνομικό σενάριο. Παρ’ όλα  αυτά, γενομένης της ενασχόλησής μου παλαιότερα με φανταστική λογοτεχνία, επιχείρησα να παντρέψω σε ένα βιβλίο, αυτά τα δύο στοιχεία, το αστυνομικό και το φανταστικό, με σκοπό μια υπόθεση που έως τη λύση της, “ακροβατεί” ανάμεσα σε μύθο και πραγματικότητα.

Η υπόθεση του βιβλίου διαδραματίζεται στις αρχές του 20ου αιώνα,  σε ένα «μυστηριώδες νησί», ένα ομιχλώδες τουριστικό θέρετρο στη βόρεια Αγγλία. Τι σας οδήγησε σε αυτή την επιλογή;

Καταρχάς να τονίσω ότι το νησί της ιστορίας είναι φανταστικό. Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Πέρα από αυτό, μπορώ να πω ότι ήθελα ένα απομονωμένο νησί, γιατί εξυπηρετεί καλύτερα τις ανάγκες της συγκεκριμένης υπόθεσης. Κάποιος που θα διαβάσει το βιβλίο, ίσως, αντιληφθεί γιατί, αλλά δεν είναι δόκιμο να μιλήσω περισσότερο για την υπόθεση, για όσους δεν το έχουν διαβάσει. Όσο για την επιλογή της Αγγλίας, νομίζω ότι μεγάλο ρόλο διαδραμάτισε το ότι είμαι οπαδός εν μέρει της γραφής του Conan Doyle, συγγραφέα του πασίγνωστου Sherlock Holmes.

Κάνατε κάποια έρευνα πριν ή κατά τη διάρκεια της συγγραφής;

Νομίζω, πως όλοι οι συγγραφείς κάνουν κάποιου είδους έρευνα. Οπότε, ναι, έκανα μια προσωπική έρευνα, από βιβλία και internet, κυρίως για το μύθο των δράκων, που πραγματεύεται ένα μέρος του βιβλίου και για κάποια στοιχεία της εποχής, χωρίς όμως τη σχολαστικότητα που θα επέδιδε κάποιος σε ένα ιστορικό μυθιστόρημα.

Οι κεντρικοί χαρακτήρες του βιβλίου, ο εκκεντρικός και διάσημος ντετέκτιβ Έκτορας Ντέικον, ο φίλος του ιατροδικαστής και αφηγητής Έργουιν Κόνορ αλλά και ο εκκεντρικός ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου Τζορτζ Ρέινολντς είναι Άγγλοι αριστοκράτες και ιδιαίτερα καλλιεργημένοι. Πως τους εμπνευστήκατε;

Νομίζω ότι η αγγλική αλλά και γενικά η αριστοκρατία είναι πηγή έμπνευσης για πολλά αστυνομικά διηγήματα, δηλαδή οι σχέσεις π.χ. ανάμεσα στους καλλιεργημένους “ευγενείς” της βικτωριανής εποχής με το υπηρετικό προσωπικό, οι έριδες που δημιουργούνται και το μυστήριο που καλύπτει τις σχέσεις αυτές, οπότε θεωρώ πως γενικά ακολούθησα αυτό το κλίμα.

Τί είναι αυτό που σας έχει γοητεύσει στην αστυνομική λογοτεχνία και επιλέξατε αυτό το είδος;

Είμαι λάτρης του μυστηρίου γενικά. Είτε αυτό υπάρχει σε ταινίες, βιβλία ή οτιδήποτε άλλο. Με γοητεύουν ιδιαίτερα οι ιστορίες που διαπνέονται σε όλη τη διάρκειά τους από ένα μυστήριο και στο τέλος έρχεται η δραματική αποκάλυψη της πλοκής, πως δηλαδή τα γεγονότα “δένουν” μεταξύ τους.

Ως αναγνώστης, ποια βιβλία και ποιους  συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας έχετε θαυμάσει;

Κυρίως, κλασσικούς συγγραφείς, όπως ο Conan Doyle και η Agatha Christie, λόγω του τρόπου γραφής , ιδιαίτερα για τον πρώτο, αλλά και του τρόπου που “πλέκουν” ένα αστυνομικό μυστήριο, με γεγονότα, στοιχεία και καταθέσεις που τελικά συνδυάζονται αρμονικά μεταξύ τους. Αλλά και νεότερους συγγραφείς του είδους, όπως ο Anthony Horowitz και η Sophie Hanna, που κατά την άποψή μου διατηρούν με πολύ μεγάλη επιτυχία αυτή τη “σχολή γραφής” θα μπορούσε κανείς να πει.

 Ποιος είναι ο αγαπημένος σας μυθιστορηματικός ντετέκτιβ;

Ο Sherlock Holmes.

Θεωρείτε ότι υπάρχει κάποιο «μυστικό» για τη συγγραφή ενός συναρπαστικού αστυνομικού μυθιστορήματος;

Νομίζω το “μυστικό” αν υποτεθεί ότι υπάρχει, είναι όπως σε οτιδήποτε άλλο που έρχεται σε επιτυχία, να αρέσει στο συγγραφέα η συγγραφή, δηλαδή να είναι κάτι σαν hobby, σαν αγαπημένη δραστηριότητα. Τα υπόλοιπα, θεωρώ με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο και με λίγη τύχη βέβαια, μπορούν να γίνουν.

Πού πιστεύετε ότι βρίσκονται οι πιο συναρπαστικές αστυνομικές ιστορίες: Στα βιβλία ιστορίας ή στο καθημερινό αστυνομικό δελτίο;

Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως πολλοί συγγραφείς έχουν σημειώσει μεγάλη επιτυχία, αναβιώνοντας ιστορίες από το καθημερινό αστυνομικό δελτίο. Προσωπικά, πάντως, προτιμώ τις ιστορίες των βιβλίων, διότι θεωρώ ότι “δίνουν χώρο” για πληθώρα επιλογών φαντασίας.

Μετά «Το Σημάδι του Δράκου» έχετε αποφασίσει ποια θα είναι η επόμενη συγγραφική σας επιλογή; 

Κάτι ετοιμάζω, αλλά δεν είμαι σίγουρος ακόμη, για το ποια                ιστορία θα ακολουθήσει.

 

INFO

Το σημάδι του δράκου

Αστυνομικό μυθιστόρημα  

Μάρκος Απέργης

Εκδόσεις Αγγελάκη

Σελ. 230, Τιμή € 13,00

 

 

 

 

 

 

 

Το σημείωμα του εκδότη

Ντρεϊκμπέι 1912. Ένα μυστηριώδες νησί βορειοδυτικά της Αγγλίας.

Ένας μύθος γύρω από έναν δράκο που χρονολογείται από τον Μεσαίωνα. Διαδοχικές εξαφανίσεις στην πάροδο των χρόνων. Μια νεκρή κοπέλα στον πρώτο όροφο ενός ξενοδοχείου. Ένας αινιγματικός οιωνοσκόπος. Πώς συνδέονται όλα αυτά μεταξύ τους; Τι είδους μυστικά κρύβονται κάτω από τις πυκνές ομίχλες του Ντρεϊκμπέι;

Ο εκκεντρικός, μα ικανότατος, ντετέκτιβ Έκτορας Ντέικον και ο πολύπλευρος φίλος του και ιατροδικαστής Έργουιν Κόνορ θα επιχειρήσουν να δώσουνε απάντηση σε αυτά τα ερωτηματικά, σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που παντρεύει μυθοπλαστικά στοιχεία με την πραγματικότητα.

 Θα προλάβουνε να λύσουν το μυστήριο προτού σημάνει το σημάδι του δράκου;

 

ΒΙΟ 

Ο Μάρκος Απέργης γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα, όπου δουλεύει ως ασκούμενος δικηγόρος. Σπούδασε Νομικά σε γαλλικό πανεπιστήμιο.

Το σημάδι του δράκου είναι το πρώτο του αστυνομικό μυθιστόρημα.